Âşık Veysel 1894 yılında Sivas'a bağlı Şarkışla ilçesinin Sivrialan Köyünde dünyaya gelmiş.Bir ömür boyu çektiği acı,tatlı yaşanmışlıklar şiirine işlemiş.
Gözlerinin kör olması gönül gözünde bir sınırtanımazlığa giderek düşündüğünün dile pürüzsüz bir şekilde yansımasına, yazdıklarının okurla gönüllerde birleşmesine sebep olmuş.
Âşık Veysel'in şiirindeki dilin sadeliği özünde çok derin anlamlar taşıyor.
Kitabın ilk yirmi sayfasında Âşık Veysel'in hayatı hakkında ve şiirleri,kişiliği ile ilgili gazeteciler ve yazarlarımızın yorumları var.Kitap ise on iki bölümden oluşuyor.
(Tanrıya,Varlık-Yokluk,Kader,Birlik,Dünya,Sevda...)
"Ondan alınacak ders,sanatına tertemiz bir gönül ve bir ömür vermesi,içinde ve dışında olup biteni açık gözlerden daha iyi bilmesi, Sivrialan köyünden dünyaya açılması, halktan, haktan iyiden ve güzelden yana, işinin ehli ve sözünün eri olması, insanlıkla şairliği ayırmaması..."Sabahattin Eyüboğlu
Farkettim ki kendim de dahil halk edebiyatına bir ön yargı değil de üzerine düşmeme var.Bu da aslında diğer klasiklere nazaran fazla bulunmaması kitap sitelerinde ya da fuarlarda pek gözümüze çarpmaması,olmaması olabilir.
Bu yüzden kendi sözlü kültürümüzden gelen yazıları her zaman okumasakta mutlaka araştırıp sevdiğimiz şairlerin kitaplarına vakıf olmak gerektiğini düşünüyorum.
Keyifli okumalar...
Âşık Veysel heyy! Görüp görebileceği ömrü 7 yaşına kadarmış. Nerden bilebilirdi ki böyle olacağını? Bilse tüm renkleri tanırdı aklında kalan kömür karasından başka. Bilse anasının babasının yüzünü unutmamacısına kazırdı beynine. Aynaya bakınca göreceği suratın yaşlılığını asla
