Budala, nedir?
zekâca geri olan, alık, ahmak, bön; ya da "bir şeye aşırı düşkün" anlamındadır
,
Fyodor Dostoyevski Budala’yı ithaf ettiği yeğeni Sonya’ya yazdığı bir mektupta romanın temel düşüncesini şöyle açıklar: “Niyetim bütünüyle iyi bir insanı anlatmak.”..
Yazarın bu fikirle yarattığı kahramanı “budala” Prens Mışkin, mirasını almak için İsviçre’deki bir akıl hastanesinden St. Petersburg’a döndüğünde kendisini bir ihanet, entrika ve cinayet üçgeninde bulur. Mışkin’in masumiyeti, dürüstlüğü ve alçak gönüllülüğü, dahil olmak istediği toplumun değerleriyle açık bir tezat oluşturur...
O, dünya nimetlerinden ve hırslarından arınmış, peygamberimsi vasıflarıyla kusursuz bir iyilik timsali gibidir..."
Fyodor Dostoyevski bu eserinde, sara hastası bir genç adamın merkezine yerleştirdiği bir dünyada dürüst ve açık bir insan olarak yaşamanın zorluklarına değinmekte ve toplumun ne kadar da iki yüzlü bir sistem üzerine dayanarak ayakta durduğunu gözler önüne sermektedir. Böyle bir dünyada dürüst olmak "budala" olmaktır.
Budala Dostoyevski’nin kitapları arasında en derinden trajik hatta en acı verenidir ve aynı zamanda benzersiz bir aşk öyküsüdür.. .”
“... Bu tutku kitabı, Dostoyevski’nin yazdığı ilk büyük aşk romanıdır...”
Kendinize bir iyilik yapın ve okuyun Budala
#okudumbitti köşemizde bugün sevgili manevi amcamdan #öteki yer alıyor..,) Evet, şaka bir yana #dostoyevski okumayalı bayağı olmuştu ve kalemini özlemiştim… Öteki; bol bol Gogol esintileri olan bir kitap… Ben Gogol’u çok sevdiğim için ötekiyi de sevdim ve ikna oldum gerçekten hepsinin Gogol’un paltosundan çıktıklarına… ;) Kitaba dönecek olursam ötekide kişilik bölünmesi yaşayan ve akıl sağlığı yerinde olmayan kahramanımızın diğer kişiliğiyle verdiği mücadele anlatılıyor.. Bazı yayınevlerince kitabın ikiz şeklinde de çevrildiğini görebiliyoruz.. Çünkü kitapta kahramanımız bu durumun farkında değil aslında ve diğer kişiliğini aniden hayatının ortasında beliren ve kendine tıpatıp benzeyen bir ikiz olarak adlandırıyor… Dostane bir şekilde başlayan ilişkileri giderek düşmanca bir hal alıyor ve en nihayetinde kitabın sonunda yoğun bir nevroz geçiren karakterimizi doktorunun götürmesiyle sonlanıyor… Kişilik bölünmesini konu alan birkaç kitap okudum ve her zaman cezbedici bir konu olmuştur benim için. Okuduklarım içerisinde bana göre zirve tehlikeli oyunlardı.. Oğuz Ataydan okumak başka bir boyuta sıçramak gibiydi ama öteki de gözardı edilemeyecek kadar kıymetli bir iş olmuş.. Okuyun, okutun..;) 
Öteki Fyodor Dostoyevski
