Ayrılık vakti gelip çattığında kadın, haşin göğün altında oyunlar oynayan fırtınayı duymaksızın, gözyaşlarını kirpiklerinden söküp atan rüzgarı hissetmeksizin hıçkırıklara boğularak adamın göğsüne kapanmamış mıdır?
hem her şey insanın kendi elinde, hem de insan yalnızca korkaklığı yüzünden ne fırsatlar kaçırıyor… bu artık yadsınamaz bir gerçek, bir belit. ilginç bir şey, acaba insanlar en çok neden korkarlar? atacakları yeni bir adımdan, kendi söyleyecekleri yeni bir sözden herhalde…