burada da ‘Öteki’ esintileri mevcut.
‘Raskolnikov dört aydır uğramıyordu ona, Razumihin ise onun evini bilmiyordu. İki ay kadar önce bir gün yolda karşılaşmışlar, ama Raskolnikov başını çevirmiş, dahası görünmemek için yolun karşı yanına geçmişti. Razumihin’se onu görmüş; ama dostunu rahatsız etmemek için görmezden gelmişti.’
Yeraltından Notlar esintileri. Yaşamından izler.
‘Raskolnikov’un üniversitedeyken hemen hiç arkadaşı olmamıştı. Kimseyle görüşmez, herkesten uzak dururdu. Bu böyle olunca da kısa sürede herkes kendisinden yüz çevirmişti. Ne toplantılara, ne konuşmalara, ne eğlencelere katılırdı, hiçbir birliktelikte yer almazdı. Kendine acımaz, çok fazla ders çalışırdı. Bu nedenle onu sayarlar; ama sevmezlerdi. Çok yoksuldu ve çok gururluydu. Hep içinde bir şeyler gizler gibiydi, kimseyle paylaşmazdı düşünce ve duygularını. Kimi arkadaşları onun kendilerini hor gördüğünü düşünürlerdi; sanki çocuklarmış gibi hepsine yüksekten baktığını, bilgi, kavrayış, inanç yönünden hepsini geride bırakmışçasına, onları küçük gördüğünü, inançlarını, çıkarlarını horladığını düşünürlerdi.’
Puşkin esintileri..
"Menzil Müfettişi"ni de okudum; size şunu söyleyeyim, canım, insan yaşayıp gidiyor, ama hemen yanında böyle bir kitabın varlığını, bütün hayatının içine ilmek ilmek işlendiği bir kitabın varlığını bilmiyor.
Sayfa 95Kitabı okudu
"Son zamanlarda üstüne garip bir hüzün çökmüştü . Bu hüznün keskin ve yakıcı bir yanı yoktu. Ama bu kederden süreklilik, sonsuzluk esintileri yükseliyordu. Genç adam , çaresiz ve uzun yıllar boyunca bu aynı soğuk , öldürücü kederi yaşayacağını sezinleyebiliyordu..."
Dostoyevski esintileri. :)
Akıl sahibi varlık her şeyden önce kudretini bilen, bu konuda kendisine yalan söylemeyen varlıktır.
