Dostoyevski hepimize soruyor ;
Neden bir insan , yüreğinde olan şeyleri açık saçık söylemez ki..?
Fyodor Dostoyevski
“Ve kendine soruyorsun: Nerede hayallerin? Ve başını sallıyor, şöyle diyor: Yıllar ne çabuk geçiyor! Ve yine soruyor kendine: Ne yaptın bunca yılı? En iyi zamanlarını nereye sakladın?Yaşadın mı yaşamadın mı? Baksana, diyor kendine, baksana, yeryüzü nasıl soğuyor. Daha yıllar geçecek ve peşinden kasvetli yalnızlık gelecek, bastonlu, titrek yaşlılık gelecek, peşinden de sıkıntı ve bunaltı. Fantastik dünyan ağaracak, donacak, hayallerin kaybolacak ve ağaçlardan düşen sarı yapraklar gibi dökülecek...”
Sayfa 57 - Can YayınlarıKitabı okudu
Dostoyevski
Dostoyevski hepimize soruyor :
"Neden bir insan, yüreğinde olan şeyleri açık saçık söylemez ki?"
Dostoyevski soruyor: “Neden bir insan, yüreğinde olan şeyleri açık saçık söylemez ki?”