Biliyorum, belki bu sözlerime kızacak, bağırıp tepinmeye başlayacak, “Böyle konuşacaksanız yalnız kendinizden o sefil yeraltınızdan bahsedin; 'biz, hepimiz' gibi tabirler kullanmaya kalkışmayın!”
Sayfa 138
Biliyorum, belki bu sözlerime kızacak, bağırıp tepinmeye başlayacak, “Böyle konuşacaksanız yalnız kendinizden o sefil yeraltınızdan bahsedin; 'biz, hepimiz' gibi tabirler kullanmaya kalkışmayın!”
Sayfa 138
Öyle bir hale gelmişiz ki, gerçek "canlı hayat" bize adeta bir iş, bir ödev gibi görünüyor, onu kitaptan öğrenmeyi yeğliyoruz. Peki neden bazen telaşa kapılır, kimi kaprisler, çılgınlıklar yaparız? İstediğimiz nedir? Bunu kendimiz de bilmeyiz. Kaprislerimiz, isteklerimiz yerine gelse bundan ilk biz zararlı çıkarız. Bize daha fazla serbestlik vermeyi, ellerimizi çözmeyi, hareket alanımızı genişletmeyi, üstümüzdeki vesayeti kaldırmayı deneyin bir... sizi temin ederim, o anda tekrar vesayet altına girmeye can atarız. Biliyorum, belki bu sözlerime kızacak, bağırıp tepinmeye başlayacak, "Böyle konuşacaksanız yalnız kendinizden, o sefil yeraltınızdan bahsedin; ‘biz, hepimiz’ gibi tabirler kullanmaya kalkışmayın!" diyeceksiniz
Sayfa 245 - pdfKitabı okudu
"böyle konuşacaksanız yalnız kendinizden, o sefil yeraltınızdan bahsedin; 'biz, hepimiz' gibi tabirler kullanmaya kalkışmayın!·" diyeceksiniz. müsaade buyurun baylar, ben bu hepimizlikle kendimi haklı çıkarmak peşinde değilim. ben kendi hayatım da, sizin cesaret edemeyip yarıda bıraktığınız şeyleri sonuna kadar götürdüm, o kadar...
Sayfa 139 - TİBYKitabı okudu
Bütün bu yazdıklarımın tatsız bir etki yaratacağına da eminim, zira hepimiz yaşamla bağını az ya da çok kaybetmiş, kör topal idare eden insanlarız. Hatta yaşamdan öylesine kopuğuz ki, gerçek "canlı hayata" karşı adeta tiksinti duyuyor, bize hatırlatılmasına dahi katlanamıyoruz. Öyle bir hale gelmişiz ki, gerçek "canlı hayat"
Şimdi bile, üzerinden bunca yıl geçtiği halde bu hatıraları anmakla epey kötü oluyorum. Gerçi nice kötü hatıram var ama... bu "Notlar"a burada mı son vermeli acaba? Sanırım bunları yazmakla hata ettim zaten. Daha doğrusu, bu hikâyeyi yazarken yeterince utandım: Yani bu, edebi bir eserden ziyade günahlarımın kefaretini ödemek oldu. Bir
Dostoyevski ... tabirler
Küçük Goladkin iki fincan çikolata getirtti. Çapkınca bir göz kırpmayla:
- İlik gibi karı, değil mi? dedi.
Sayfa 104Kitabı okudu
Doğru söze ne denir?
Peki neden bazen telaşa kapılır, kimi kaprisler, çılgınlıklar yaparız? İstediğimiz nedir? Bunu kendimiz de bilmeyiz. Kaprislerimiz, isteklerimiz yerine gelse bundan ilk biz zararlı çıkarız. Bize daha fazla serbestlik vermeyi, ellerimizi çözmeyi, hareket alanımızı genişletmeyi, üstümüzdeki vesayeti kaldırmayı deneyin bir... sizi temin ederim, o
