Dostoyevski insanları çok iyi tanır ve her kitabında ''şöyle insanlar vardır, bu tür insanlar şöyle yaparlar'' gibi tabirler kullanır. Bu kitabında da Katya ve Alyoşa gibi çocuksu insanları,
(Stepançikovo Köyü'nde Yegor İlyiç de böyleydi) İhmenevler gibi temiz insanları, Nataşa gibi körü körüne âşık olan insanları, Nelli gibi acılarla yoğrulan,
