1849'da Fyodor Dostoyevski, hapishane hücresinin duvarına Rahip ve Şeytan başlıklı şu öyküyü yazmıştı: "Merhaba küçük, şişman peder!' dedi şeytan rahibe. O zavallı, kandırılmış insanlara bu kadar çok yalan söylemenin sebebi neydi? Cehennemden çıkma hangi işkenceleri anlattın onlara? Bilmez misin ki, dünyevi hayatlarında onlar zaten
Sayfa 89Kitabı okudu
gel abi geel topla geel . hoop buraya park edemessiniz mal gelecek buraya. hadaa.
Sayfa 27Kitabı okudu
Bıkkınlığın Anatomisi
Işığı söndürdüm, bilgisayarı kapadım, gün boyu koşturmaktan bitkin düşen bedenimi yatağın üzerine bıraktım. Aklım başka bir yerde kalbim memleketin bir başka köşesinde... Önce sola döndüm sonra sağa sonra tekrar sola. Rutin şeylerdi bunlar, her gün düzenli olarak yaptığım şeylerden bazıları... Uykumu bekledim gelmedi, koyun saydım gelmedi,
Bırak, bırak tüm bunları diyecektim. Kimin konuştuğunun ne önemi var, biri kimin konuştuğunun ne önemi var dedi. Biri kalkıp gidecek, giden ben olacağım, ben olmayacağım o, ben burada olacağım, buradan uzaktayım diyeceğim, ben olmayacağım o, hiçbir şey söylemeyeceğim, bir öykü anlatılacak, biri bir öykü anlatmaya çabalayacak. Evet, yadsımıyorum
"Ya!" diye sürdürüyordu konuşmasını,"siz iki insanın birbirini sevmesi, kıra gidip havalı bir yaşam sürmesi yeter mi sanıyorsunuz? Hayır,dostum, hayır. Düşlerdeki yaşamın yanında bir de maddeye bağlı yaşam vardır, en arı kararlar bile gülünç ama demirden bağlarla yere bağlıdır, bunlar da kolay kolay kırılmaz öyle. Marguerite sizi 20 kez aldatmadıysa apayrı bir yaradılışta olduğu için aldatmadı.
...
Sizi sevdiğini şu yeryüzünde hiçbir şey için sizi aldatmayacağını söyledi bana. Bütün bunlar çok güzel çok şiirli ama bu akçe ile ödenmez alacaklıların parası.."
Sayfa 159 - gerçekler..Kitabı okudu
