Çünkü yaşadığım o cehennemden farksız, yıl boyunca bir insanın bir başka insanla insanca konuşması, benim için artık düşünülebilir bir olasılık olmaktan neredeyse çıkmıştı. Kadın bana gülümsüyordu...
-evet, gülümsüyordu, iyilikle gülümseyebilen insanlar vardı hâlâ , ama sonra parmağını uyarırcasına dudaklarına götürdü ve sessizce yoluna devam etti. Fakat ben onun isteğini yerine getiremedim. Henüz o mucizeye bakmaya doyamamıştım...
Sayfa 61Kitabı okudu
“Sanki İlge’nin beni reddetmesine hala doyamamıştım.”
Sayfa 25
