"...Gülün adıyla varlığı arasına mesafe girmediği, dünyanın o en saf zamanında. Aşk da sadece aşktı. Bunca bulanmışlıkla daha karşılaşmamıştı. Havva varlığında ne kadarsa, yokluğunda da o kadardı. Ve Âdem anladı ki cennette bile Havva’ya doyamamıştı. Değilse, geride söylenecek bu kadar çok söz kalır mıydı?"
Sayfa 203
O gece kitabın hepsini okudum çünkü ışıkları kapatmam istemiyordum.Gece vaktiyle ve ilaçlarla yüzleşmek istemiyordum.Her şey yolunda gidiyordu.Güzel bir gün olmuştu…Tek bir oyun bile oynamamıştım.Eğer tek başıma karanlıkta kalırsam,tüm katettiğim yolun tekrar başa saracak olasından korkuyordum.Kitap sona erdiğinde ışıkları kapattım ve yatağıma uzandım.Kendime iyileştiğimi hatırlatmaya çalışıyordum.
Sayfa 135Kitabı okudu
gölge halinde, birden korktum bu gölgeden. yanına gidip konuşmaya cesaret edemedim. onunla yüz yüze gelmektense vicdan azabına katlanırdım daha iyi. sadece seyrettim, suçlu vicdanımı susturarak ona doğru ilerle mekten alıkoydum kendimi, ondan birden korktum. ölecekleri yüzlerinde yazılı olanlardan korkarız ya, bu alçalmaya ben de karşı duramamıştım.
Sayfa 94Kitabı okudu
Günaydın. Uyanınca geçti mi?
Hiç doğmamıştım. Her şey bir rüyadan ibaretti. Uyanınca geçecekti.
Sayfa 196 - Doğan Kitap, 1. Baskı, Mart 2015.Kitabı okudu
...zamanlarının dışında kalan uç benlikler koleksiyonundan ibarettim. Yarım kalmış, bitmemiştim. Daha doğmamıştım bile ama bütün ömrümü heba etmiştim çoktan.
Sayfa 194Kitabı okudu
"artık yaşayan bir bedende ruhu ölen onca zavallıdan biriydim. belki zayıf bir karaktere sahip olduğum içindi, hiçbir zaman verdiğim kararların arkasında dimdik duramamıştım. belki hayat izin vermemişti, belki de ben korkaktım zira attığım her adımdan sonra pişmanlık duyardım."
Sayfa 359Kitabı okudu
