''Söyleme!.. Söyleme!.. Hiçbir şey söyleme!'' diye bağırdı.
''İyi bir kıza benziyor,'' sözleri, öylesine basit, öylesine adi, onun duygularına öylesine aykırı sözlerdi ki...
Sergey İvanoviç, hiç de alışık olmadığı hâlde neşeli neşeli güldü.
''Hiç değilse çok sevindiğimi söyleyebilirim,'' dedi.