Və bir yeni kitab daha bitir..
Yenisin qısqandırmağa kifayət edəcək qədər bitir..
Dərhal başqa bir kitaba başlamağa icazə vermədən bitir ..
Sevilmək,sayılmaq və ən əsası beynimizdə tam anlamını dərk edilməsin istəyərək bitir.
Kitabın sonunda həyatımda nə ilə məşğul olduğumu, nə etmək istədiyimi, nəyi gözlədiyimi özümə sual verdim. Hələ də cavabları tapdığımı deyə bilmərəm , lakin Oblomovun həyatını ümumiləşdirən aşağıdakı cümləni demək istəməzdim heç vaxt.
“Ya yaşadığım həyatı anlaya bilmədim, ya da bu həyatın heç bir dəyəri yox idi”. (səhifə 227)
Belə deyil, həyatımız dəyərsiz deyil. Əslində həyatımıza dəyər qatacaq bizik. Və yolun sonunda həyatım haqqında bunu demək istəyirəm:
“Mən həyat haqqında şairəm, çünki həyat şeirdir”. (səhifə 220)
Kitabı çox sevdim. Bilirsiniz, insanın həyatını dəyişən kitablar var və Oblomov da o kitablardan biri ola bilər. Ümid edirəm ki, ən çox ehtiyacınız olanda yollarınız Oblomovla kəsişər.
Nazım Hikmet'in bir şeiri tam yerinə düşür burada.
"Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak."
Oblomovizmin pis bir şey olduğunu demək istəmirəm. Çünki Oblomov çox sevirdi bu həyat tərzin,təbii ki Oblomov da qərarlar verirdi. Əsas odur ki, bu qərarları həyata tətbiq edək.
Əminəm ki, son nəfəsimizi verəndə etdiklərimizin peşmançılığından çox, edə bilmədiklərimizin kədəri ilə dünyasını dəyişəcəyik. Stolzun sözləri ilə desək: " heyf olacayıq "