Anneler yaratılmışların en güzelidir
Karnını yurt bildiğimiz
Memesinde rızık bulduğumuz
Kucağında mutlu olduğumuz
Tek bir damla gözyaşına kıyamadığımız
Hiçbir şeyine doyamadığımız
Yerine hiç kimseyi koyamadığımız
Karşılıksız sevgimiz, Cennetteki elçimiz
Nefesi deva, her kelâmı dua
Teri gül, teni gül annelerimiz…!
Dua insanın kendisi ile Tanrı arasındaki özel bir sohbet gibidir biraz, yalnız cevapları duymayız, yapılması gereken tek şey inanmaktır.
Sayfa 27 - Metis Kitap
Yaşamak, etrafımızdaki şeylerin şuuruna erdikçe bir dua olur.
____
"Tanrı'ya, onu bana bağışlaması için dua edemiyorum; ama yine de o sanki bana aitmiş gibi geliyor. Tanrı'ya, onu bana vermesi için dua edemiyorum; çünkü o bir başkasına ait."
Annem bana dua etmeyi öğretmişti ve radyodan dinlerken ayini biraz takip edebiliyordum ama rahibin söylediği her şeyi anlayamıyordum, özellikle de o, babamın Latince olduğunu
söylediği, garip dilde konuşurken. Pederlerin neden bütün duaları Latince okuduğunu ara sıra kendime sorardım. Peter, bunun bütün azizlerin sadece Latince konuştuğundan ve Tanrı'nın
İngilizce anlamadığından kaynaklandığını söylemişti.
“Hep yalnız kalmak zorunda mıyım?” dedi Anne. “Yalnız yürümek, yalnız dua etmek, yalnız uyumak zorunda mıyım?”
