“Kimse istemiyordu onu; hayatın şenliğinden dışlanmıştı.”
Sayfa 108
“Kadın düşüncelerini neden yazmadığını sorup duruyordu. O da dudak bükerek neden yazayım ki diye soruyordu. İşi gücü ona buna laf yetiştirmek olan, ama iki dakika bile doğru dürüst düşünemeyenlerle aşık atmak için mi? Ahlakını polislere, sanatını sanat tacirlerine teslim etmiş kalın kafalı bir orta sınıfın eleştirileriyle karşı karşıya kalmak için mi?”
Sayfa 102
"yaşadığı değerler yüreğini acılaştırmıştı dünyaya karşı. ama bütün umudunu da yitirmemişti."
dublinliler - james joyce
Bütün bu sözcükler neden bana bu kadar iç karartıcı ve soğuk geliyor? Senin adın kadar sevecen bir sözcük olmadığı için mi?
“Geçmişin anıları umurunda değildi, çünkü o anın keyfini sürüyordu.”
Sayfa 64
Dizelere dökmek istediği pek çok ruh hali ve izlenim vardı. Yüreğinde hissediyordu. Şair ruhlu olup olmadığını ölçüp tartmaya çalıştı.
“Başımı kaldırıp karanlığa baktığımda, kendimi boşunalıkta sürüklenen ve aşağılanan bir yaratık gibi hissettim; keder ve öfkeden gözlerim yanıyordu.”
Sayfa 27
Ne ki, sanki bedenim bir arp, onun sözleri ve işmarları da arpın tellerinde gezinen parmaklardı.
İnsanın hayatında en mutlu günleri hiç kuşkusuz okul günleriydi, yeniden genç olabilmek için neler vermezdi ki.
"Eh, ne varsa eski dostlarda var, dedi," "İnsanın güvenebileceği bir dost kolay bulunmuyor."
Şairin dediği gibi: Büyük zekâlar deliliğin eşiğindedir,"
Bir çan çaldı yüreğinin üstünde. Elini kavradığını duydu: "Gel!"
Dünyanın bütün denizleri yüreğini kuşattı.
İletişim yayınları 2015Kitabı okudu
Aramızda yeni bir kuşak yetişiyor, yeni düşüncelerden, yeni ülkelerden etkilenen bir kuşak. Ciddi bir kuşak, .....
Ama bizler şüpheci, hatta deyim yerindeyse, düşüncenin eziyeti altında bir çağda yaşıyoruz: onun için bazen korkuyorum, iyi eğitim gören ve hatta fazla eğitim gören bu yeni kuşak, bir başka çağın sahip olduğu insanlık, konukseverlik ve sevecen mizah niteliklerinden yoksun kalır mı diye.
Sayfa 211 - İletişim Yayınları 2015Kitabı okudu
Kadere karşı gelmenin ne kadar işe yaramaz olduğunu fark etti. Bu, yaşlanmanın kendisine hediye ettiği bilgeliğin ağırlığıydı.
Sayfa 94Kitabı okudu