Gözlerinde kaybolan, bu sabahsız gecelere hapsoldum
Anılar duman olmuş, yaş olur kanamaz yarem
Bir umut nöbetlerdeyim aşkın kötü huylu bir kanser gibi sarmış yüreğimi
Hiç halim yok zaten
"Bir gönül kırgınlığının acısını dindirecek bir yolculuk yapılmadı henüz."
Faruk Duman
Duman
Bir duman olsa da
Bu sevdayı içsek.
Tütse burnumda,
Avuçlarımda koksa,
Özlesem, hiç bırakamamış gibi.
/Bülent AY/
Geçenlerde Diyanet görevlisi bir hocamız sohbet esnasında şöyle bir anısını anlattı:
"Dine mesafeli olan, inançla ilgili farklı sorular soran ve bir türlü ikna olmayan bir öğrencim vardı. Ben elimden geldiğince onun şüphelerini gidermek üzere ilmî cevaplar vermeye çalışıyordum. Sonra bir hayır kermesinde kendisine görev verdim. O kermeste
Dönüyor aman dünya başım duman
Ellerimin altından kayıp gider zaman
Gözlerimi diktim yollarına geliyor musun
Eridim yaktığım mumlar gibi geçiyor zaman
Gözlerimi diktim yollarına dönüyor musun
Yaşar
youtube.com/watch?v=BHokVjS...
Sevmek ve sevilmek.
Kızmamak ve kırılmamak.
Vermek ve almak.
Dengenin iki kefesi mi olurdu yalnızca?
Ya ikiden fazlaysa..
Ya sonsuz ihtimallerde bir olansa.
Elimi uzatsam ateşe yanmayabilir miyim?
Ya da soğuk yeller estiğinde üşümeyebilir?
Peki ya uzaklarda mı yakınlarda mı hissetmek evladır?
Şu dünyanın Yabancısı olmak mı yerlisi olmak mı evla?
Ne dengenin bir kolundayım ne de ateşe uzanınca yanmam.
Bir garip hâl içinde dolanırım.
Ne yeller üşütmez ne de gözlerimde bir duman..
Ben yandıkça soğurum belki de
Soğudukça yanarım,
Bir yansımam kalır dünyaya da
Ziyaretçi bir kaşiften başkası olmam.
Tuğba Çabuk