Ahhh Ahhh :((
Ah ömrüm ne boş geçtin sen! Ne beyhude cevelan ettin bu dünya aleminde. Bak ki kaç seneyi tamam ettin bu sürgün diyarında. Yaşın kaça geldi, kaç yaz, kaç bahar gördü gözlerin! Lakin sen halen dahi bir maksada eremedin. Bir kez dahi olsa gidip de Ravza'ya yüz süremedin.
Ah ömrüm ne boş geçtin sen! Ne beyhude cevelan ettin bu dünya aleminde. Bak ki kaç seneyi tamam ettin bu sürgün diyarında. Yaşın kaça geldi, kaç yaz, kaç bahar gördü gözlerin! Lakin sen hâlen dahi bir maksada eremedin. Bir kez dahi olsa gidip de Ravza’ya yüz süremedin.
Sayfa 45Kitabı okudu
Sen çayım olsan, duman olurum ben, eyvah! çayım sen olsan, şeker olur aklım karışır, ah!
"Ne içindeyim zamanın ,ne de büsbütün dışında"...
Zaman akıp gider.Zamanın önünde kimse duramaz.Ah ah.Böylece içimizdeki ,dışımızdaki çürümeye de yenilenmeye de engel olamayız.
Sayfa 36 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
AYKUT'UN ÜÇÜNCÜ GÜNÜ
Of bu nasıl duman?
Olan duam,
Yanan kalbim.
Ah bu sevda,
Şarkılara beste,
Ömrümü uzatan.
Bir kulak çınlaması bu hafiften meşke,
Halden bilmiyor kimseler,
Dost mu düşman mı tanınmaz,
Suda oynıyan çehreler.
Gitmekle bitmiyor umman;
Sular azgın, tekne delik.
Ah bu dağlar, ah bu duman!
Ah aşk..." diye iç çekti kadın. "Aşk, sen ne güzel ve ne tehlikeli bir şeysin. Uzanıp dokunulacak kadar yakın ama elimi, kalbimi yakacak kadar sıcak ve uzaksın. Yırtıp şu göğsümü kalbimi ellerimde hissetmek istiyorum. Bir kere bile olsa seni tatmaya değer aşk ama korkarım sen beni acımasızca toz duman edersin."
Huzursuzluğun huzuru
Bu bir kitap incelemesi olmayacak! Her gün azar azar okunduktan sonra buraya gelip Pessoa 
Fernando Pessoa ile edilen sohbetlerin yansımaları olacak.
Kitap hakkında çok güzel şeyler yazılmış, hepsini teker teker okuyup ve kitap analizi için ya bir şeyler ilave etmeliyim dedim ya da zaten güzel kitapların betimlemelere, övgülere ihtiyacı yoktur deyip
BEYAZ LÂLE
Hudutta bozulan ordu iki günden beri Serez’den geçiyordu. Hava serin ve güzeldi. Ilık bir sonbahar güneşi, boş, çimensiz tarlaları, üzerinde henüz taze ve korkak izler duran geniş yolları parlatıyordu. Bu gelenler, gidenlere hiç benzemiyorlardı. Bunlar adeta ürkütülmüş bir hayvan sürüsüydü. Hepsinin tıraşları uzamış, yüzleri pis ve
