Mesela biz hiç annemizin elini tutup okula gitmedik. Babamız hiç taşımadı çantamızı yorulmak gibi bir şansımız yoktu bizim. Telefonu açtığımızda iyi değilsin biliyorum demedi kimse.
En çok çocukluğumuza yenildik biz.
"Ayaklarımda babamın bana uzun bir bekleyişten sonra aldığı ayakkabılar vardı. Bundan sonra alacağım ayakkabının parasını kendim kazanmam lazımdı. Sadece kendimin değil, kardeşlerimin ve anneminkilerin de."
Sayfa 161 - Kitapyurdu Doğrudan YayıncılıkKitabı okudu