Ayaklarımın altında yusyuvarlak
dönüyor dünya
ıssız dağların karlı ağzında donmuş bir yolcu derinlere kayıyor
Geçmişin titreyen eli sazdan örülmüş rüzgarlı kulübesi
Gerek yok sığınmaya
Ey her solukta gövdemi yutan zamanın muazzam ürperişi
Ruhum dünyanın çığlarını çağır
Seni sarıp döne döne götürecektir zaman
Charles Baudelaire
Gün doğmadan uyandım . Henüz sabah değil , gece ..
çok derinlerde hissettiğim köklerim bu günü özel kıldılar .. toprağın soğukluğunu, yaprakların kuru ama ıslak gövdelerini ayaklarımın altında hissediyorum. Belki yağmur yağmayacak ama onun şarkısını çok uzaktan da olsa işitebiliyorum . Senin kalbindeki sıcaklığı hissedebiliyorum . Hayat benim öğretmenim, vahşi ve yaban kalan yanım beni hep özgür kılacak. Bense yaradılışıma uysalca göz yumacağım. Büyüyeceğim, yol olacağım yolculuk yapacağım , kanat çırpacağım içimdeki mavi umut kelebeklerinden bağımsız, nehirde akan su olacağım, göklerde uçan kuş, toprak belki kim bilir hava olacağım . Köklerimi çok derinlere bırakıyorum, vazgeçmeden . Yol gösteren her bilgeye açığım, yolumu aydınlatan her ışığa meyilliyim, diriyim, açığım , uyanığım, inanıyorum Tanrı’nın merhameti bu gün benimle. Cesur olmayı seçiyorum, bilge olmayı seçiyorum, doğmayı ve doğurmayı seçiyorum. Ormanda yürümeyi seçiyorum, okyanusta yüzmeyi seçiyorum, nehir kıyısında sessizliği seçiyorum, uçurum kıyısında çığlığı seçiyorum..
Dünya üzerinde usul usul yürüyorum, Dünyam’ı kucaklıyorum . Yepyeni deneyimler için bir yolculuğa çıkıyorum ..
10/12
Hiçliğin Tadı
Ey hüzünlü ruhum.
İhtiyar budala.
Kanının kanatlarında hırçın bir kıvılcım yanardı,
Umudun mahmuzu yavaşça dokunsa şaha kalkardın.
Ey şimdi her adımda derin derin soluyan hasta
İşe yaramaz beygir
Uzan olduğun yere dayanmasını bil.
Sönmeyen yanı var mı dünyanın...
Ruhum, acılarını örtün.
Ağır mermer tabutlarda uyanacak zamandır.
Yenilmiş yaralar
ey hüzünlü ruhum.
ihtiyar budala.
kanının kanatlarında hırçın bir kıvılcım yanardı,
umudun mahmuzu yavaşça dokunsa şaha kalkardın.
ey şimdi her adımda derin derin soluyan hasta
işe yaramaz beygir
uzan olduğun yere dayanmasını bil.
sönmeyen yanı var mı dünyanın...
ruhum, acılarını örtün.
ağır mermer tabutlarda uyanacak zamandır.
yenilmiş yaralar
Çok şey mi istiyorum Üstadım;
Yaşamak denen şeyin bana ayrılmış kısmından?
Hani fakirde fukarada olmayıp da istedikleri var ya
İşte ben de ondan bir tutamcık istiyorum
Hayatımda beni dinlemeyenleri değil,
Benim gibi hissedenleri istiyorum.
Gözlerimden yaşlar değil,
Mutluluklar aksın istiyorum.
Tüterken yaşlanmış bir trenden kara