Duralım burada, güzel esiyor! Yorumları ve İncelemeleri

Silmarillion'un sanki atan bir kalbi var, insanın bam teline dokunan bir gerçekliği. Efsunkâr, heyecan verici ve çokca lezzetli! Tolkien'i her okuyuşumda, kelimelerinin hüküm sürdüğü dünyaya yeniden âşık olduğumu fark ettim... Sürekli güncellenen bir aşka düştüm galiba. Kalkamıyorum. Fakat zaten kalkasım da yok, böyle iyi, buradan devam edelim! Biraz da Tenekeci'nin, duralım burada güzel esiyor, dediği yerdeyim. Kitabımız Tolkien'in, editörüne yazdığı uzunca bir mektupla başlıyor. Kurduğu mitolojik dünyayı anlatıyor burada. Ağlayarak ve elbette bayılarak okuyorsunuz buradaki satırları. İçinde harika tavsiyeler var, işte o da gören gözlere artık. Sonra en en en başlangıçla adım atıyorsunuz her şeye. Birbirinden habersiz şarkılar duyulmaya başlanıyor satırlarda. Fakat çok geçmeden şarkıların beraberce okunarak büyülü bir ahenge büründüklerini işitiyorsunuz. Ve elbette ahengi kaçıran birisinin de ortaya çıkıverdiğini. Çünkü ışık, karanlıkta parlıyor ki karanlık hep vardı çabalayan ışıktı değil mi? Olanların ortasında, yavaş yavaş müziğin sesi bir gerçekliğin içinde büyümeye başlamış oluyor. Taşlar yerine oturuyor, gökyüzü ait olduğu enginliğe çekiliyor. Sona gelindiğindeyse Ainur'un Ezgisi şöyle tamamlanıyor: "Ve böylece kuruldu Ilúvatar Çocuklarının yurdu sonunda, Zamanın Derinliklerinde ve sayısız yıldızın ortasında." Buraya kadar yazdıklarım ilk 62 sayfanın güzellemesidir.

SilmarillionJ. R. R. Tolkien · İthaki Yayınları · 20185,3bin okunma