İhtiyarlar ölümü boş yere isterler, yaşlarının fazlalığından ve ömürlerinin uzunluğundan boş yere şikayet ederlermiş!
Ölüm yaklaştı mı hiçbiri ölmek istemiyor ve ihtiyarlık artık onlar için bir yük olmuyor.
Tanrı biz kullarından ne istiyor?
Tanrı'nın istediği iyilik mi yoksa iyiliği seçebilme şansına sahip olabilmek mi?
Kötülüğü seçen biri gerçekte iyiliğe zorlanan birinden daha mı geçerli Tanrı'nın gözünde?