Dünyadaki en tehlikeli düşman, insanın farkına varmadıklarıydı...
Gece Yarısından Sonra
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Cahit Sıtkı Tarancı ➡️Otuz beş yaş
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat
seyredebiliyorum artık.
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği.
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık kışkırtamıyor beni düşman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak
ne de kolay yıkılıyorlardı.
Yeniden vurdum mihenge inandığım şeyleri,
çoğu katkısız çıktı çok şükür.
Ne böylesine pırıl pırıl olmuşluğum vardı,
ne böylesine hür.
Nazım Hikmet Ran
Sonuna geldik
İnsan bazen kendini kontrol edemez oluyor ya hani. Şaşkınlık içinde izliyorsun yaptıklarını ama asla durduramıyorsun. Öyle bir şey. Ruhum bedenime düşman artık.
Gece yarısı.
Son otobüs.
Biletçi kesti bileti.
beni ne bir kara haber bekliyor evde,
ne rakı ziyafeti.
Beni ayrılık bekliyor.
Yürüyorum ayrılığa korkusuz ve kedersiz.
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat seyredebiliyorum artık
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği,
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık kışkırtamıyor beni düşman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak
nede kolay yıkılıyorlardı.
Yeniden vurdum mihenge inandığım şeyleri,
çoğu katkısız çıktı çok şükür.
Ne böylesine pırıl pırıl olmuşluğum vardı,
ne böylesine hür...
Nazım Hikmet Ran
''Kendimizi kanıtlamak için yalanlarımız yoktu ve cesaretimiz, dizginlenemeyecek; haddinden fazlaydı. Bu yüzden tıkıldığımız zindan, koparıldığımız bu hayatlar, pek de umursanmıyordu gözümüzde. Lakin, hiçbir şekilde değersiz de değildi. Bu anlaşılmadı, bu hiçbir zaman anlaşılmayacak gözüküyordu; şu kısacık ömrümüzde. İnsanların kopuklaşması, birbirlerini mutlak düşman görüşleri, ufacık bir hamleyle dağıldı, şimdilerde efendilerinin standart oyunlarına gelemeyecek kadar ağırlaştı. İşte, cesaretimizin niçin önemli olduğuna dair üstü kapalı birkaç gerçek. Ve unutmadan, şu an yine zindandayım. Ve haklı olduğumu itiraf ediyorum tekrardan.''
Z.a
Ve dedi ki;
"İnsan beklenti içinde olmayınca insandan yana,
Düşman da olmuyor pişman da."
Yaz yaz sil
Yaz yaz kus
Evren konuşmaya başladığında
Akli melekelerini yitirirdin
Milyon acı, milyon kahır
Hepsi dimağımda
Uyutmuyor, ayakta süründürüyor
Ben yitsem, ben gitsem
Savaş gelmeden, düşman kapıya dayanmadan
Düşman kapının içinde
Çıkması gereken biziz
Dostlar kapı dışarı edildi
Dostlar göçtü
Amik ovasının otları yeşerdi
Tayyareler arşa çıktı
Peki kim savaşacak?
Kaldı mı zırh, kaldı mı adam
Atlar mı bu çağ, başka bir çağa
Kapanır mı bu devir
Sanmam
Ama yok olur.
VS|
Zaman tarafsız değildir
Ya sevgili bir dosttur ya da azılı bir düşman
Abdulfettah Ebu Gudde
"Başından beri bize düşman olanlara kızmıyorum. Dost bildiklerimiz onları geçti çoktan..."
Kemal Tahir
Senden sonra anlamı kalmadı takvimde gecen günlerin.sadece bir sayıdan ibaretti her şey.yoklugunun ertesiydi her gün.simdi nerdesin,kimlesin bilmiyorum ama kimse cekmedi nazimi sen gibi.yazdıgım her seyi karşılıksız bir askin gölgesinde büyüyen bir fesleğen sanmıstın sevgilim.seni görünce ki heyecanım sana her koşuşumda terliklerimin ıslaklıgını göz ardı etmiştim.bu sevda beni yeri geldi hasta etti,yeri geldi düşman.ama hiç pişman etmedi sevgilim.nedenlerin gölgesinde büyüttüğüm her bebek ileride yokluğuna gebe olacakti.ben bunu bile bile sevdim seni.artik gözlerimin bir anlami yok.sadece sana bakarken parlayan ballar artik sadece görmek için varlar.oysa ki görmüyorum artık seni.ben seni çok özledim canım sevgilim.hic söylemedim belki ama ben seni çok özledim.simdi gelirsen yokluğunu sevmeye alısan ben varlığını nasil severim hic bilmiyorum.ama bir kere olsun saçlarına dokunmak,gözlerinde kaybolmak istiyorum.