13 hikayeden oluşan bir Sabahattin Ali kitabı.
.
Kağnı hikayesinde oğlu ölen köylü kadının korkusundan suçluları şikayet bile edememesini, kamyon hikayesinde yol parası bulamayan bir İzmir yolcusunun nasıl yolun sonuna geldiğini, kafa kağıdı hikayesinde 90 yaşında hapse atılan suçsuz amcanın hikayesini, gramafon avrat hikayesinde aşkın neler yaptırabileceğini, bir şaka hikayesinde hapisteki Cavit'in hayal kırıklığını ve masumiyetini, duvar hikayesinde yine hapisteki iki arkadaşın kaçış planlarının nelere mâlolduğunu, pazarcı hikayesinde bir askerin evine döndükten sonra başına gelen yürek dağlayıcı acısını, apartman hikayesinde bir babanın yoksulluktan dolayı yaşadığı çaresizliğini, arabalar beş kuruş hikayesinde çocukların masumiyetini, fikir arkadaşım hikayesinde entelektüel çirkinliği, düşman hikayesinde boşa çıkan bir dostluk meselesini ve bir skandal hikayesinde ise insanların işlerine yaramadığınızda sizi paçavra gibi nasıl bir kenara atılabileceğini doğuya atanmış bir öğretmenin yaşadıklarından okudum.
.
.
Sabahattin Ali hikayeleri'nin farklı bir tadı var. Kendine has bir tat. Sistemi, toplumu eleştiren ama bunu kırmadan dökmeden sakince yapan bir üslub. Sesini yükseltmeden alttan alta vermek istediği veren kurgular. Aslında öyle büyük tokatlar ki bu hikayeler. O yüzden niyeti sadece güzel öykü okumak olanlar Sabahattin Ali öykülerinden hoşlanmayabilir. Ben seviyorum.
