Patrick Modiano, “Mahallede Kaybolma Diye” adlı romanında; "Bu kitabı, ondan bir işaret alma umuduyla yazmıştı. Kitap yazmak, aynı zamanda, izini kaybettiği insanlara deniz feneri ya da mors alfabesiyle işaretler yollamaktı" diyerek özetler yazarların kaybettikleri insanlara ulaşabilmek adına içlerinde yeşertmiş oldukları sonsuz umutlarını. “Düşünceler Sözlüğü III-IV” bu amaç doğrultusunda yazılmış olan bir deneme kitabı! Hedefine ulaşıp ulaşamayacağını sadece zaman gösterecek...
Sen istediğin kadar unutulmaz de,
Bu son dakika,bu vakitsiz yağmur
Unutulur azizim unutulur.
Başka ne yapılır böyle bir günde,
Kapanan bavul,çivilenen sandık
Ve sonra,kuru bir
Allahaısmarladık…
Bir gün unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Büyük acılarla tutuştuğum gün
Çok uzaklarda da olsan yine gel
Bu ölürcesine sevdiğine
Ne olur,Tanrı’ya kavuştum gün
Beni unutma…
"Yaşamının son günüymüş gibi,işlerinde amaçsızlıktan,inandığın düşünceden heyecanla dönmekten,riyakârlıktan,kendini beğenmişlikten ve paylaşılmış şeylere karşı duyduğun hoşnutsuzluktan kurtulursan her işini gayretle yerine getireceksin."
"Eğer zihnindeki sisleri aydınlatmak için kullanmazsan sana sınır çizen zamanın da belirlenmiş bir sınırı olduğundan o gidecek,sen gideceksin ve bu yaşamın tekrarı mümkün olmayacak."
"Tensel hazlar bizi baştan çıkarıyor olabilir ama yüce gönüllülük, özgürlük, kendine hakim olmak, temiz yüreklilik ve saflık sana daha büyük bir haz vermiyor mu?
Marcus Aurelius | Kendime Düşünceler