kendime baktığımda kendimdeki değişim beni gülümsetiyor. neşemi, çocuksu telaşlarımı, kendime has, bi başka tavrımı seviyorum. ben "bana" baktığımda gülümsüyorsam, seviyorsam o kızı başka birinin o kızla ilgili dediklerini üstüme almıyorum. elbette duyuyorum, degerlendiriyorum. bununla birlikte artık eminim. o kız kim? nerede duruyor? neyi seviyor? neyle mutlu? ne iyi ? ne kötü?... taniyorum o kızı. şüpheye düşürülmeye izin vermiyorum. ben kendimi böyle seviyorum, seni rahatsız edenler belki de senin açığa çıkaramadığın yanındir. düşünelim mi?