Üzerimizde en amansızca hâkimiyet kuran arzular, kaynağı konusunda kendimizi kandırdıklarımızdır. En zayıf güdülerimiz doğasını en iyi bildiklerimizdir. Başkaları üzerinde deney yaptığımızı düşünürken aslında kendi üzerimizde deney yaparız.
Bir ağacı, kuşu filan seyrederken değil, düşünürken sevmiştim. Hayır belki de kendimi yaşanacak güzel günler için saklamamıştım: belki de sadece duygularımda her zaman biraz geç kalıyordum.
Kurgu gibi geliyordu.
Yine de... Zihnimin mahremiyetinde bu oyunu çok oynadım. Başka bir dünyada ailemle aynı evde yaşayabilirdim. Başka bir dünyada bir işimin olması bile beklenmeyebilirdi. Başka bir dünyada ölümün ağırlığıyla tanışmamış, eline hiç silah almamış, kurşun sıkmamış, bu kadar çok insan öldürmemiş olabilirdim. Bunları düşünürken bile saçma buluyorum: Alternatif bir evrende sorumlulukları olmayan bir ergen olarak görülebileceğim fikri.
Tuhaf.