Tövbe
Cengiz Aytmatov'un okuduğum 3. kitabıydı. Önce 
Gün Olur Asra Bedel'i, sonrasında da 
Cengiz Han'a Küsen Bulut'u okumuştum. Kitapların orijinal dilinin Rusça olması sebebiyle sanırım, okumak gerçekten zordu. Diğer kitaplarda konu bütünlüğünü yakalayabilmişken bu sefer hiç yakalayamadım malesef. Hele o felsefi betimlemeler, Abdias karakterinin kendi içindeki tartışmaları, zihninin karmaşıklığı beni çok yordu. İsa'nın çarmıha gerilme hikayesi bile vardı. Oldukça gereksiz buldum.
Kitap 3 ana bölüme ayrılmıştı. İlk bölümde bir türlü içeriye giremedim ben. İkinci bölümde de o kadar az hareket olmasına rağmen o kadar uzun anlatım vardı ki kendimi duvardan duvara çarpmak istedim desem yalan olmaz. Kitabın en sevdiğim bölümü ise üçüncü kısımdı. Biraz daha hikayenin içine girebilmiştim, Boston karakterini anlayabilmiştim. Derken çok uzun sürmeden bitti.
Cengiz Aytmatov'a tövbe dediğim kitaplardan biri oldu. Bir daha elimin gideceğini hiç sanmıyorum.
