Duyguu
@duygu44
Alive
EBYU
360 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kez daha, “Kendi mutluluğum için ilk olarak kendimi düşünürsem, bu beni bencil biri yapmaz mı?” diye merak ediyor olabilirsiniz. Unutmayın ki herkes mutlu olmayı hak eder ve herkesin buna ihtiyacı var. Siz de bunu diğer herkes kadar hak ediyorsunuz. Bazen bir başka kişiyle eğlenceli vakit geçirebilmek için zaman yarattığınızda diğer bir kişiye ‘hayır’ demek zorunda kalacaksınız. Bunun, bencillikle hiçbir alakası yok. Bu tam anlamıyla dengeyle ilgili.
Duygusal anlamda ihmal edilerek büyüdüyseniz, sizi mutluluğa taşıyacak seçimler yapma konusunda çok şanslı olduğunuzu söyleyemeyiz. Çok daha büyük bir ihtimalle diğer insanların istekleri sizin için daha önce gelir.
…Duygusal anlamda ihmal edilmiş insanların yaptığı şey budur. Diğerlerine karşı gösterdiğiniz aşırı şefkatsiz arkadaşlarınızdan,ailenizden, çocuklarınızdan ve patronunuzdan gelen taleplere evet demek zorundaymışsınız gibi hissettirir.
Okur Takip Önerileri
Uçuş güvenliği anonsu sırasında ki bunları nadiren dinleriz, oksijen maskelerinin her bir koltuğun önünde olduğu ve yetişkinlerin bu maskeleri çocuklarına yardım etmeden önce kendilerini takmaları söylenir. Bu öneri harika bir algıyı ortaya çıkarmaktadır. Kendiniz nefes almakta zorlanırken çocuğunuzun maskesini düzgün bir şekilde takamazsınız. Bu kuralı hayatın geneline uygulayın. Kendinize güvenli ve sağduyulu bir ortam oluşturduğunuz zaman, diğerlerine çok daha etkili bir şekilde yardımcı olabilirsiniz.
Boşluk, çoğu insana göre hiçbir şeye benzer. Hiçbir şey, hiçbir şeydir; ne iyi ne de kötü. Ancak bir insanın içindeki işleyişte, hiçbir şey kesinlikle bir şey demektir. Boşluk aslında kendi başına bir duygudur ve zamanla bunun çok yoğun ve güçlü bir duygu olabileceğini keşfettim.
Henry David Thoreau, “ çoğu insan sessiz bir çaresizlik içinde yaşamlarını sürerler.”
Hayatın yakıtı duygudur. Çocuklukta tamamlanmadıysak, yetişkin olarak kendimizi tamamlamak zorundayız yoksa kendimizi bir boşluk hissiyle dolmuş hâlde buluruz.
Biliyorum, unutamayacaksın
Ağır ağır geçecek mevsimler
Bir bir ağaracak saçının telleri
Solacak albümde eski resimler
Beni hatırladıkça için ürperecek
Boşanan gözyaşlarını tutamayacaksın
Boşuna zorlama kendini sevdiğim
Biliyorum, unutamayacaksın

Yıllarca ne bir seven çıktı ne bir anlayan
Çaresizdik, aldığını geri vermezdi zaman

Ben eskimeyen tek güzelliği sende gördüm sen de buldum erişilmez hazlar
Yanında sıyrıldım korkulardan, yalanlardan Duyguların en ölmezini sende duydum Susuzluğum dudaklarında dindi
Yalnızlığım ellerinde
Çoğu gün unuttum açlığımı
Sende doydum
Unut diyorum unutacaksın, unutmalısın
Bir gün bu yağmurlar böyle yağmayacak
Sel götürmeyecek sokakları
Uzaklarda kalacak bu mutsuz geceler
Aydınlık nefes nefes dolacak içine
Sevincin süsleyecek şafakları
Umuttan yana, sevgiden yana
Dudaklarında yepyeni şarkılar olacak
Ve bir gün bakıp aynalara, diyeceksin
— Yaşamak önce yaşamak 
Bir gün anlarsın hayal kurmayı
Beklemeyi, ümit etmeyi
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atası gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
Lanet edersin yaşadığına
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın
O zaman bir çiçek buyur kabrimde kendiliğinden
Seni sevdiğimi bir gün anlarsın 
Mabetler yıkıldı içimde 
Umutlar hayaller yıkıldı
Bir gün bütün İstanbul yıkıldı
Sokaklar kaydı ayaklarımın altında
Gün oldu
Kalabalık meydanlarda inançlarım yıkıldı
Gün oldu
Gözlerime çiviler çakıldı merhametsiz
Toz toz oldum, duman duman oldum
Aldığını geri vermedi yıllar
Yitirdim kendimi bu rezil şehirde
Seni buluncaya kadar 

Saçlarını okşasam bir kuytu ormandayım
Bir tutsam ellerinden en sakin limandayım mesafeleri aşıp sen yanıma gelince zamanların üstünde bir başka zamandayım