"İnsana bir dil iki kulak verilmiştir ki, bir konuşsun iki dinlesin" diye bir söz vardır. Aşağı yukarı her dile yerleşmiş olan bu söz, dinlemenin konuşmaktan daha derinlikli ve yüce bir çaba olduğunu doğrular. Sanki, dinlemek, başka bir ruha kendi ruhunda yer ayırmak gibidir. En çok da dinlendiğinizi gördüğünüzde, size kulak verildiğini müşahede ettiğinizde, kendi varlığınızı hissedersiniz.