Bir kızla tanıştım geçen gün...Çay falan içtik notlarimi verdim. Ziraat mühendisiyim deyince bi irkildim yani.
Benle niye arkadaş olsun, niye konuşsun ki diye düşündüm. Çıkarıp telefon numarasını verip, " Bir gün Adana'ya yolun düşerse orada bir evin var.Sinavin olursa ara koşa koşa gelirim" dedi Onu dinlerken gözlerim doldu.
Hiç bu kadar samimi bir arkadaşım olmamıştı :(
Siz yapıyorsunuz olm insanlari bı kalıba sokmaya çalışıp, statü farkını empoze ediyorsunuz.
Hep derim ki " Allah'ım birgün olurda kendimi büyük görursem, benim sahip olduklarımi benden al. Bana kim olduğumu hatırlat".
Renee...
Tek başımıza olduğumuzda hissettiğimiz huzur, yalnızlığın dinginliği içinde kendimize dair bu kesinlik, bir başkasının bu suç ortaklığı halindeki eşliğinde yaşanan bu "bırakın gitsin, bırakın gelsin, bırakın konuşsun"a kıyasla hiç kalır... Bir erkeğin yanındaki bu mutlu dinlenmeyi ilk kez ne zaman hissettim?
Bugün, ilk kez.
Sayfa 238 - Turkuvaz KitapKitabı okudu
HAYATIN ÇIĞLIKLARI
Doktorun odasından çıktığımda moralim oldukça bozuktu. Kolesterolüm yüksekmiş. Diyet yapmalıymışım. Elimde yememem gerekenlerin listesi ve reçeteyle yürürken hayatımda hiçbir zaman diyet yapmadığımı düşündüm. Dahası, şimdiye kadar bana dayatılan hiçbir yasağa gönül rızasıyla boyun bile eğmemiştim. İçimdeki asi ruh burada da
