"Yeni bir söz söylesem neye yarar ki,
Söyleyemediklerim ince bir sızı..."
Adı gibi zarif, nahif, lâtif bir insan. Dememiş mi Erdem Beyazıt onun için "Zarif bir inadın adıdır Cahit." diye. Yaşasaydı tanışmak için can atardım ya orası ayrı. Bana çok farklı duygular yaşatıyor şiirleri. Çok farklı bir estetiği, duruşu var. Çok enteresan biri. Hatta bence bu dünyadan değil böylesi bir insan. Duygu dünyamda çok önemli bir role sahip bu zarif adam. Tek kelimeyle beni benden alıyor, semalara kadar çıkarıyor. Yüreğine sağlık gerçekten.
Şiirlerinde İslami motifler ön planda, bu minval üzerine insanı sorgulayan bir tutuma da sahip kendisi. Hatta aldı şiirlerini buzlara yazdı, kızlara değil. Tek başına yeter değil mi onu okumaya, ona şans vermeye. Buzdağının şairi olması yeter bana.
Kimi anlamadığını söylüyor şiirleri ama olsun anlamasınlar diye yazdı ya Zarifoğlu bu şiirleri. Hem zaten o da demiyor mu ki: "Hiç kimse, şu ya da bu şiiri anlamak zorunda değildir... Şiirimi bana şikayet ediyorlar. Anlamıyorlarsa niye rahatsız oluyorlar bilmem?... Ben de botanikten hiç anlamam.. pardon, ekonomi diyecektim... Şiirimi anlamayanlar, etraflarındaki zeki entellektüel ve değerlerine inandıkları bazı kişilerin anlayıp, değerli bulmaları karşısında komplekse kapılıyorlar mı diyelim!"
Unutmadık seni unutmaya da niyetimiz yok. Rabbim mekanını cennet etsin güzel yürekli insan...
Atinalı Timon'undaki ''Apemantus'' karakterine benzeyen ve insanların yaltaklanma, şakşakçılık hareketlerini sevmeyen, huysuz ve ''başkaldıran insan'' Alceste var. Dediğim gibi kitap,
