İnsanın varlık amacı, doğru yaşayıp mutlu olmaktır. İyi yaşamak için nelerin doğru, nelerin yanlış olduğu bilinmelidir.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Bizim kültürümüzde ilim ve irfan birbirinden ayırt edilmiştir. İlim sahibi olup, irfan sahibi olmayanlar, sırtına kitap yüklemiş ama adam olamamış kişiler olarak tanımlanır. Çok bilgili, ancak sosyal ve duygusal becerileri zayıf olan bu kişiler sevilmez ve çoğunlukla yalnız kalırlar. Başarısız olduklarında çevrelerinde kimseyi bulamazlar.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Sevgi öyle bir duygudur ki, insan sevilene doğru göç eder.
İnsan güvendiği kimseye bağlanır.
Aslında güzellik, insanın fiziki görünümünden ziyade özgüven sahibi oluşuyla ilgilidir.
Sevgi karşılık görmediğinde söner. Bu sebeple daima beslenmesi gerekir.
İyi ile kötünün, güzel ile çirkinin bir arada bulunduğu bu dünyada "Ben kusursuz olacağım" demek, en büyük kusurdur.
Bağışlanmayan her şey, ruhumuza ve sırtımıza yüktür.
Kıskançlık, ilkel ve eğitilmesi gereken bir duygudur. Ateşin odunu yediği gibi insanı yer bitirir. Bu sebeple kıskanç insanlar hiç rahat değildir.
Sayfa 180Kitabı okudu
Mutsuzluğun en büyük sebeplerinden biri, mutluluğu yanlış yerlerde aramaktır.
Sayfa 105Kitabı okudu