Trenin Vagonları gibi Kat Kat Duygular
İnsanı şarkıların notalarında aramıyorum. Onlar sabitler; insanlar gibi değişken menfaatçi değiller. Benim değişkenliğim ise en uç noktalarda gezerler. Farklıyım çok farklı: diğer insanlar gibi menfaatlerimi ön plana sürmem. Benim menfaatlerim belirgin ve önceden şekillenmiştir. Zor olan ise; duygularımı açığa vuramamam: sebebi ise; insanlar ile duygularımın örtüşemediği gerçeği.
Duygularınız örtüşmeyen veya örtüşmüyor gibi görünüyor diye insanları kırmamalısınız. Her insanla aynı duygularınız ile birleşemezsiniz. Bazen bir gülücüye muhtaç olacak aylara sürükeleyebilirsiniz.
Ben anlaşılmaz bir adamım. İnsanlarla içiçe-olabilir ve aynı anda kendi-içinde olabilirim. Bu benim yaşam-seçimimdir. Birileri bir duyguyu yaşamak istiyor diye bende aynı duyguları yaşamak zorunda olduğum anlamına gelmez.
Menekşe çiçek açıyor diye. Çınar ağacı da çicek açacak diye bir mecburiyet yoktur. Bazen öyle olur ki taşa yosun, yıllar önce kesilmiş kütükten fidan doğar. Odunları küçümseyen insanlar bir dağ klübesi hayali kurarken değerini hayal edemezler. Gerçekleştiğinde odunu önce kollarıyla sıkı sıkıya sarılır daha sonra ısınmak için tutuştururlar.
Gördünüz mü ? En ufak bir nefes almada dahi menfaat bekler insan.
Duygusuz insan yoktur. Duygularını saklayan insan vardır, olacaktır.