Tolstoy’un biçeminin kendine özgü yanlarından biri ‘el yordamıyla aranan saltçı’ diyeceğim şeydir. Bir düşünceye dalışı, bir duyguyu, ya da elle tutulur bir nesneyi betimlerken Tolstoy o düşüncenin, duygunun ya da nesnenin sınırlarını ya da çerçevesini, yeniden yaratılışından, sunuşundan tümüyle emin oluncaya dek izler.