Nietzsche, 19.yy’da bilimin gelişme şafağında şöyle bir ifade kullanmıştı: “Tanrı öldü, onu biz öldürdük.” Yukarıdaki ifade her ne kadar şaşalı bir ilan olsa da bugünden baktığımızda Tanrı’nın ölmediğine yönelik elimizde çokça neden bulunmakta.
Tanrının ölümü bir yana ölümü ilan edilen geleneksel bir Tanrı idi. Modern Tanrıların yaratılması,
Çok yaygın olan “düzen iyidir” değer yargısını aşmayı becerebilmişsek, her düzenin insanların insanlaşmasına -yani insana özgü bazı olanakları geliştirebilmelerine- yardımcı olmadığını görebiliyoruz. İnsan haklarının amaçladığı, insanların insanlaşmasına yardımcı olan bir düzenin yaratılması -sürekli yaratılması-dır.
Biliyorsunuz, para her kötülüğün kaynağıdır.. O da, paranın tipik bir ürünü.
Rearden, Francisco’nun bu sözü duyabileceğini sanmamıştı, ama genç adamın ciddi ve nazik bir gülümsemeyle oraya döndüğünü gördü.
“Demek paranın her kötülüğün kaynağı olduğunu düşünüyorsunuz,” dedi Francisco d’Anconia. “Peki, paranın kökünün ne olduğunu hiç sorguladınız
Dünyanın kendisinin Akıl ile donanmış olduğu
fikri, aslında erken dönem Yunan düşüncesinde çok daha ön-
celeri dile getirilmiş olan bir fikirdir; fakat, sofistike bir hale
getirilmesi, ancak Platon'la mümkün olmuştur. Erken dönem
düşüncesinde anlaşılabilir bilgi nesnesinin kendisini kavrayan
akıldan keskin bir biçimde ayrılmamış
Sayfa 26Kitabı okudu
Ve başarılı oldu.
Emperyalist-kapitalist düzenin son 20 yıldır beşeri anlamda en fazla yatırım yaptığı alan neydi? Büyük teorilerin, büyük anlatıların terk edilmesi ve daha pragmatist, parçaya bakan, en önce ve hep kazancını hesap eden insanın yaratılması...
Sayfa 30Kitabı okuyor
“Kanımızca birey-toplum ilişkisinde anarşizmin merkezinde yer alan sağlıklı yaklaşımı Proudhon ortaya koymuştur. Stirner'e göre birey her şey, toplum ise onun düşmanıdır. Proudhon'a göre bütün çabalarımızın başlangıç noktası ve nihai amacı bireydir, fakat insan kişiliğinin fonksiyon ve tatmin bulacağı ortam da toplumdur. 1843 yılındaki "İnsanlık İçinde Düzenin Yaratılması" adlı çalışmasında "bireyin yaşamını tek başına sürdüremeyeceğini, doğada yalıtılmış bir var oluş olmadığını" vurgular. Her şey ve herkes belirli ilişkiler içinde var olurlar, toplum da bu doğal ve evrensel düzenin bir parçasıdır. Bireyle toplum arasındaki ilişkide öyle bir denge kurulmalıdır ki, toplum bireysel farklılıkların ortaya çıkmasını ve gelişmesini engellememeli ya da eritmemelidir. Öte yandan toplum hiçbir zaman bireylerin toplamından ibaret olamaz. O aynı zamanda üyelerinin her birinden belirli bir mesafede kolektif bir guç ve kolektif bir karakterdir de.”
Kaos Yayınları
Şu çok açıktır: Tanrı zamanın fiziğine bağlıysa her şeye kadir olamaz, zamanı
yaratmadıysa da evrenin yaratıcısı olduğu düşünülemez. Aslında zaman ve uzay ayrılamaz olduğu için, zamanı yaratmayan bir Tanrı uzayı da yaratmamıştır. Öte yandan daha önce gördüğümüz gibi uzayzaman bir kez var olduğunda, evrenin içerisindeki madde ve düzenin ortaya çıkışı kusursuz
doğallıkta bir etkinliğin sonucu olarak otomatik biçimde gerçekleşmiş olabilir. Bu yüzden birçok kişi zamanın (daha doğru ifadesiyle uzayzamanın) yaratılması haricinde bir yaratıcı olarak Tanrı'ya aslında ihtiyaç olmadığı düşüncesini savunmaktadır.
Sayfa 178Kitabı okudu
