Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırt üstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar…
Küçüklüğümden beri böyleydim, ben adam olmazdım. Bu da babamın sözüydü. Öğretmen umutsuz vaka olduğumu, değişemeyeceğimi söylerdi. Şimdi düşünüyorum da, onlar haklıymış.
“Parya” diye bir kelime vardır. İnsan toplumunda bu kelime başarısızları, ezikleri, ahlaksızları belirtmek için kullanılır. Ben doğduğumdan beri kedimi bir parya gibi hissettim.
İnsan hayatı karşılıklı olarak kandırılıp hiçbir şeyin farkına varmadan birbirlerini incittiği ve bu tuhaflığın bariz bir şekilde ortada olduğu örneklerle dolu.