Malamender serisinin hep bende ayrı bir yeri olmuştur çünkü bu seri Harry Potter'dan sonra hiçbir kitabı okuyamama dönemini sona erdirmişti. Bu seneki kitap fuarında 
Festergrimm ve 
Mermedusa'yi görünce de almalıyım demiştim. Bi yazılı haftasının üstüne de çok iyi geldi.
Genç timaşın kitaplarını hep sevmişimdir ortaokul onlarla geçti ve hala sıkıldıkça da dönüp dolaşıp kendimi onlarda bulurum. Özellikle serinin bu kitabına inceleme yazmamın sebebide kesinlikle favorim olmasından dolayı. (Tabi ilk üç kitabı okuduğumda ortaokuldaydim belki üstünden beş altı yıl geçti çok hatırlamıyorum.) Kitabın son kısmında gözlerim doldu çok tatlı bı sonu vardı.
Bana sorarsanız okuyun derim evet çocuk kitabı ama yetişkinlere hitaben yazılmış kitaplarda olmayan o samimiyeti, içtenliği... Bence hangi yaşta olursa olsun insan arada çocukluğundan kitapları okuması lazım.
Bugün gezerken kitap fuarında gördüm bu kitabı. İlk kitabı olan 
Kiraz Ağacı ile Aramızdaki Mesafe'yi 5. sınıftayken okumuştum. Ondan sonra ne zaman sıkılsam açıp okuduğum kitaplardan biriydi. En az altı-yedi kere bitirmişimdir kitabı.
Bu kitapta da artık Mafalda büyüyor, liseye geçmek üzere. Okumasam olmazdı, küçük ben üzülürdü muhtemelen. Okurken sanki Mafaldayla beraber bende büyümüşüm gibi hissettirdi. Karanlıkta ama güçlü bir kız Mafalda; insanları değil ruhlarını görüyor, bu daha özel. Artık daha cesur, karanlıkta kalmaktan korkmuyor ve kendisini idare etmeyi öğrenmek istiyor.
Fakat kitapta her şey o kadar havada kalmış ki; babasının kitabın sonunda iş bulması, Elsa ve Nino dedenin hikayeleri, Elsa'nın bahsedilen kızı, Debbie'den bile doğru düzgün bahsedilmemiş ki çok sinir bozucu bir durum bu. Muhtemelen üçüncü kitapta gelecek ve geldiğinde çok satılsın diye herşey havada bırakılmış.
Keşke şu yazarlar birşeyleri zirvede bırakmayı bilseler...
Okur Takip Önerileri
Baş karakterimiz Emma İngiltere'de bir taşra kasabasında babasıyla birlikte yaşıyor. İyi bir çöpçatan olduğunu düşünerek insanların arasını yapmaya çalışıyor fakat kendisi asla evlenmek istemiyor. Ve insanların arasını yapmaya çalışırken gözünün önündekini görmüyor.
Aslına bakarsak Emma'nın gelişmesinin, kendi yanlışlarını farkedip düzeltmeye başlamasının ve son yüz sayfada da olsa aşkı bulmasının hikayesi diyebiliriz.
Jane Austen'den okuduğum ilk kitaptı ve açıkçası bayıldım. Sadece olumsuz olarak söyleyebileceğim şey diğer incelemelerde de okuduğum gibi fazla uzun olmasıydı. Özellikle Miss Bates'in konuşmaları... Kendisini sevmiş bulunsamda konuşmaları biraz bıktırdı açıkçası. Emma'ya da ilk baslarda ısınamamış olsamda dediğim gibi Emma kendini geliştiriyor ve hatalarını düzeltiyor ve sonrasında çok zeki, samimi biri oluyor.
Sanırım şu sıralar tam olarak okumayı istediğim romanı şans eseri bulmuşum. Konusu ve akıcılığı sayesinde kitabın içine dalmak çok kolaydı ve okuması çok zevkliydi.
