b
@eattherude0
şeytanlar da yürür benimle, herhalde ıslık çaldığım için
open.spotify.com/playlist/2QRkjR...
psychology
136 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Istırabın olmadığı her şey -bir bakış, bir söz, bir kitap ya da bir ses- beni öldüresiye sıkar.
Sayfa 53Kitabı okudu
Beni öldürmek lütfunda bulunacak bir şey beklemeliydim. Eninde sonunda bu, beni hayatta tutma lütfunda bulunacak bir şey bekliyorum demekle aynı yere çıkıyordu.
Sayfa 169Kitabı okudu
Ama ben kendime, bile isteye eziyet etme fırsatını ne kadar küçük olursa olsun kaçırmak istemiyormuşum gibi, gözle görülür gerçekleri bile görmezden gelmeye alışmıştım. Kendine acımanın emin limanına çekilmek, kendini trajik bir kurban gibi görmek, bütün kaçış yolları tutulmuş insanların başvurduğu eski bir hiledir...
Sayfa 166Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kendi kendini aldatma benim sığındığım son duraktı; çünkü ciddi bir şekilde yaralanan kimse, hayatını kurtaracak sargı bezi temiz midir, diye sormaz.
Sayfa 164Kitabı okudu
Şu bir parçacık mutluluğu bile hak edemiyoruz, diye düşünüyordum. Belki de en ufak bir sevinci bile eninde sonunda pahalı ödeyeceğimiz bir lütuf olarak görmeye alıştık.
Sayfa 122Kitabı okudu
Bir yandan da sabırsızlık ve tatlı bir bekleyişle ölümü özler gibiydim. Daha önce de sık sık değindiğim gibi, gelecek günler ağır bir yük gibiydi sırtımda.
Sayfa 107Kitabı okudu
Hayat bir sahnedir, denir. Görünüşe bakılırsa çoğu insan bu düşünceye takılıp kalmaz, en azından benim gibi erken bir yaşta. Çocukluğumun sonuna doğru, bunun böyle olduğuna ve kendi gerçek benliğimi hiç göstermeksizin sahnedeki rolümü oynamam gerektiğine kuvvetle inanmıştım.
Sayfa 87Kitabı okudu
O sırada içim, şimdiye kadar kendime belki bin kez sorduğum soruyu soramayacak kadar yorgundu: Böyle olduğum gibi kalsam bunda ne terslik vardı?
Sayfa 86Kitabı okudu
208 syf.
·
Puan vermedi
·
24 günde okudu
Kanepede oturmuş, bütün bunları düşünüyor, sürüp giden eziyetleri yüzünden Tanrı'ya gittikçe daha çok hırslanıyordum. Istırap çektirmekle, karşıma engel üstüne engel çıkarmakla beni kendisine yakınlaştıracağını, yola getireceğini sanıyorsa aldanıyordu; bunu ona temin edebilirdim.
Sayfa 22Kitabı okudu
Bu gözlerin hiçbirinde kaygı yoktu, omuzların hiçbirinde yük. Bu şen gönüllerde belki tek üzüntü, belki tek gizli kahır yoktu. Ve ben genç ve çiçeği burnunda bu insanlarla yan yana yürüyordum. Mutluluk denen şeyi çoktan unutmuştum. İçimde bu düşünceyi okşayıp nazlıyor, korkunç bir haksızlığa uğradığım sonucuna varıyordum. Şu son ayların bu acayip zulmü neydi bana karşı? Zihnimi toparlayamıyordum artık. Her zaman, her yerde en tuhaf azapları ben çekiyordum. Hayallerime sokulan, kuvvetleri darmadağın eden ufak tefek, anlamsız rastlantıların, sefil ayrıntıların baskısına uğramaksızın, bir başıma, ne bir park kanepesinde oturabiliyor, ne de bir tarafa gidebiliyordum.
Sayfa 21Kitabı okudu
Gözlerimi açınca, eski alışkanlık, bugün için bir ümit var mı diye düşünmeye başladım.
Sayfa 11Kitabı okudu
158 syf.
·
Puan vermedi
·
11 günde okudu
