"Saygı, itaat değildir. Problemli çocuklar yoktur. Problemli ebeveynler, problemli öğretmenler, çok problemli okullar, çok problemli toplumlar vardır. İnsanın kendisi olmasına izin ve imkan barındırmayan aidiyetler gerçek aidiyetler değildir, sömürüdür. Kendi yaptığınız, başardığınız herhangi bir şeyi düşünün. Bunu aileniz sayesinde değil, ailenize rağmen yaptığınızı göreceksiniz. demiş Nihan Kaya."
Çocuklarda görülen travmalar part 2 ve son :)
Çocukların ilk okula başladıkları sürece kadar yaşadığı gördüğü her şeyi bilinç altına alır ve neyin doğru ve yanlış olduğunu bilmeden her ortamda konuşabilir. anne ve babanın odada yaşadığı birlikteliğe şahit olan bir çocuk uzman hekimler tarafından kontrol altına alınmalıdır. tuhaf fakat ciddi sorunlardır.
Ergenlik:)
Artık çocuklar karşı cinse ilgi duyarlar. Regl dönemler başlar , aşklar araya girer. Neyin doğru ve yanlış olduğu anlaşılır. fakat aşk aynı zaman da insana korku da getirir. Ben onu istiyorum ama ailem duyarsa biterim. Bu çocuklarda özgüven eksikliği meydana getirir. bir sorumluluk sahibi olurlar artık. En basit sabah yataklarını toplamak. Ebeveynler bunu zorunlu kılarsa yani onu yapmak için mecbursun şeklinde yaklaşırlar ise o çocuk mecburi bir şekilde yatağını toplamadığı zaman " annem/babam/ kesin bana kızacak" direk kendilerini karanlığa gömerler. O yüzden ne yapıyor bu bilinçsiz hatta daha kibar bir şekilde söyleyeyim
Bu salak ebeveynler çocuklarını kısıtlayarak , onlara bir işi mecburi kılarak üstlerine giderlerse bu onlara karşı yapılan bir iyilik değil kötülüktür
-Merhaba çevrenizde örnekleme uygun kişiler varsa paylaşmanızı rica edebilir miyim?-
Sevgili Ebeveynler,
Ben, Ankara Medipol Üniversitesi Psikoloji Bölümü 3. sınıf öğrencisi Huriye Nur KÖSE. Akademik çalışmalarımız kapsamında, Ölçek Geliştirme dersinde geliştirmekte olduğumuz ölçeğin son aşamalarındayız. Bu doğrultuda, 2-7 yaş aralığında çocuğa sahip olan ebeveynlerin katılımını rica etmekteyiz.
Katılımınız ve desteğiniz, araştırmamızın değerini artıracaktır. Gösterdiğiniz ilgi ve yardımlarınız için şimdiden teşekkür ederiz.
Ölçeği doldurmak için tıklayınız: docs.google.com/forms/d/e/1FAIp...
Bazı ebeveynler olur gibi:
Salih Doğantekin
@Salihdgntkn
·25 April 21:00
Düşünmeden konuşurlar, iddialarının yanlış olduğunu, haksız olduklarını sonradan anlasalar bile tam tersiymiş gibi göstermeye çalışırlar.
Sayfa 12Kitabı okudu
Ve eklemek istiyorum...![Selîm Gök[h]an](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:64/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1266784_1714449424_K9hZo.jpg)
Zamâne putu..
Bu putu dahi masum kılan, putlar inşâ ettiler: Adına telefon dediler... İletişim için ulaşım için deyip, hem riya inşâ ettiler hem de 7'den 70'e herkesi bağımlı hâle getirdiler.
Televizyon olunca en azından herkes bir aradaydı, aile bağlarının kuvveti için bir bahaneydi. İçerikler hiçbir zaman temiz olmadı ama arada birkaç nüsha da yok değildi. En azından onlar için bile olsa, bütün aile bir arada toplanıyordu.
Şimdilerde, herkesin gündeminde telefon var. Günümüz ekseriyetinde düşününce olmaması yahut modelinin düşük olması hor görülüyor. Bununla kalsa yine iyi... Eskiden her evde televizyon olurdu, şimdi her elde televizyon var. Kimsenin birbirinden haberi yok. Bütün aile aynı odada dahi otursa edeceği, edebileceği iki kelime yok. Temiz içerik derdine düşen olmadığı gibi kimin ne izlediğinden kimsenin haberi yok. Yitip gidiyor çocuklar, gençler, ebeveynler...
Selîm Gök[h]an
@mechull_seyyahh
·01 May 18:48
Televizyon diye bir şey sürdüler piyasaya ki, bu, çağın en ifrit putuydu. Herkes zaman içerisinde evinin başköşesine bu puttan bir tane alıp koydu. Bilerek ya da bilmeyerek ona tapınmaya başladılar; çünkü o ne derse inanıyorlardı.
Okumanı isteyen ebeveynler, çalışmanı istemeyen eş, tacizci iş arkadaşı, paranı vermeyen patron, evdeki emeğini görmezden gelen aile ve daha niceleri... Sen, hepsine karşı kız başına direndin. Bugün senin günün. 1 Mayıs'ın kutlu olsun
Oyunbozan Ebeveynler
Ebeveyn olarak çocuklarının heyecanının ve coşkusunun tadını çıkarmak yerine konuyu aniden değiştirebilir ve umutlarının artmaması için onları uyarabilirler.
Mesela yeni araba almış çocuğunun heyecanına "Bundan da sıkılırsın iki güne" demesi gibi.
Bırakın heyecanını yaşasın siz de sadece eşlik edin.
Ebeveynlerle yaşanılan bir acı sizi öldürmez ama onlara karşı duyulan öfke sizi öldürebilir.
Ebeveynler değiştirilemez ancak içinizde onları algılayış şeklinizi değiştirebilirsiniz.
Kitap Tavsiyesi
Abdulfettah Ebu Gudde. (1917-1997) Suriyeli büyük alim. Çok seviyorum kitaplarından çok istifade ettim. Bilhassa Zamanın Kıymeti tokat gibi bir eserdir. Eski alimlerin zamanı nasıl dikkatli kullandığını örneklerle anlatır. Herkesin faydalanacağı bir kitap. Soldaki ise bilhassa öğretmenler ve ebeveynler için tavsiyedir.
Bu Gidiş Nereye??
Şımartılmış çocuk:topluma zararlı oluyor etrafımızda çok var.
Dün okulda üzücü bir olay yaşandı, Veli öğretmene yumruk attı, (çocuğu için)
Eğitimin ne olduğunu II.Murat kadar olamasa da; en azından kendi çocuğunu yanlış yollara süreklemeyecek kadar idrak etmiş anne ve babalara ihtiyaç var. Unutmayalım, Çocuklar şımarık doğmaz; diplomalı,maaşlı
Gençlik ve İman
Gençlik, ağacın dalında duran bir yaprak gibidir bir gün o yaprağın dalından kopup ta bir nehre düştüğünü düşünürsek nehir onun üzerine suyunu bırakır ve yaprak nehre yapışarak yol almaya başlar. Nehir onu nereye götürürse yaprak o tarafa gider işte o yaprağın oradan kurtulması zordur. İşte gençlik de o yaprağa benzer nehir onu sürükleyip durur, ta ki sonu belli olmayan bir yere... Ama o farkında bile değildir.
Genç bir insan da kişilik sorunları olabilir. O kişilik sorunu bir genç insanın kendi benliğini bulamamasıdır. O'nu kişiliğini bulması konusunda ebeveynler iyi bir rehber olmalıdır. O rehberlik ise çocuğa verilmiş olan ahlak ve terbiyenin iyi bir şekilde işlenmesidir. Çocuğum kendi yeteneklerini kullanması yönünde iyi bir rehberlik yapılmalıdır yâda o yeteneklerin var olduğunu hissetirilmesi gerekir. Eğer, bu iyi bir şekilde yapılırsa o çocuğun kendine güveni de artar ve gençliğinde ki kişilik sorunlarını kolay bir şekilde atlatılır.
Fakat günümüze bakarsak evebeynlerin çocuklarına kendi malıymış gibi davranması ya da cahil bir şekilde çocuklarını yetiştirmesi toplumun yapı taşı olan gençlerin davranış bozukluğunu ortaya çıkarması gibi olaylarda bire bir etken oluyorlar. Çocuğuna malıymış gibi davranan bir aileye bakılırsa, aile hiçbir zaman o gencin sözlerini yâda davranışlarını dikkate almaz her zaman kendi istek ve doğrultuları yönünde o genci yönlendirmeye çalışırlar. Onun sözlerini ya da fikirlerini hiçe sayarak o genci rencide ederler, bu da genç üzerinde psikoloji bozukluklara sebep olur ve toplumsal sorunlar yavaş yavaş ortaya çıkar.
ÇEKİLİŞ BİTTİ
Esmâü'l Hüsnâ Atlası
Özellikle genç kalpler ve zihinler için yazılmış bu eserle, Allah'ın 99 ismi ve sıfatları arasında büyüleyici bir yolculuğa çıkın. Harika çizimleriyle bu kitap, 7 yaş ve üstü çocuklara Allah'ın isimlerinin derin anlamlarını ve onlardan çıkarılacak dersleri anlatmak için tasarlandı.
Her isim basit ve ilgi çekici bir şekilde sunuluyor ve genç okuyucuları bu ilahî nitelikler üzerinde düşünmeye, bunların günlük yaşamdaki önemini anlamaya teşvik ediyor.
Bu sayfalar aracılığıyla çocuklar sadece Allah'ın isimlerini öğrenmekle kalmayacak, aynı zamanda bu sıfatları kendi eylem ve düşüncelerine nasıl dâhil edeceklerini de öğrenecekler.
Ebeveynler ve eğitimciler için harika bir kaynak ve evdeki kütüphanelere mükemmel bir katkı olan Esmâü’l Hüsnâ Atlası, gençlerin kalplerindeki Allah ile olan bağı derinleştirmeyi ve onlara ahlâki değerler aşılamayı hedeflemektedir.
İster ailece birlikte okunsun, ister bağımsız olarak keşfedilsin bu kitap; çocuğunuzun ruhsal gelişiminde, imanının beslenmesinde ve İslâmî öğretileri daha derinden anlaması için değerli bir yol arkadaşı olmayı vaat ediyor.
Jenny Molendyk Divleli’nin en sevdiği çocukluk hatıralarından birisi, her gece yatmadan önce annesinin ona bir kitabı defalarca okuduğu zamanlardır. Beş çocuk annesi olarak saatler süren okumaların ardından, bir çocuğun “defalarca” okumak isteyeceği kitaplar yazmanın hayalini kurdu. Lisansını Dilbilim ve Amerikan İşaret Dili alanlarında tamamlayan Divleli, eşi ve çocuklarıyla İstanbul’da yaşıyor ve herkesin anlatılmayı hak eden bir hikayesi olduğuna inanıyor
Çocuk büyüğün aynasıdır...Gençlerden şikayet edip "dünya nereye gidiyor" naraları atan ebeveynler kendilerini yansıttığımızı unutmamalı bilakis kendilerini sorgulamaya girişmelilerdir...