Ebru Ceylan
Ebru Ceylan
@ebrucyln
Okuyor musun?
Okumalısın! İnsan aklını ve sinir sistemini ancak böyle koruyabilir. ️
Fizyoterapist
Lisans
İstanbul
İstanbul
317 reader point
Joined on January 2018
Okuma Hedefleri
Hiçbir şey, pes etmeyen ufacık bir umuttan daha güçlü değildir.
Çok çok çok beğendim. Daha kısa sürede bitirebilir miydim? Evet. Ama bu kadar uzun süre okumamın sebebi var. Kitabı bitirmek istemedim. Her gün, her an yaşadığımız duyguların ne kadar insani, içine düştüğümüz boşlukların bize özel değil herkesin yaşadığı durumlar olduğunu çok güzel anlatmış yazar. Bu arada uzun roman gibi bir kitap değil kısa kısa yazılmış denemelerden oluşuyor denebilir.
İnanın herkes düşüyor, herkes boşlukta kalıyor hatta o boşluktan çıkamayacağını zannediyor. Ama yazar şunu söylüyor düşmeden mutlulukların değerini bilemezsin ya da boşlukta kalmadan iyi günlerin için teşekkür edemezsin.
Kitabı çok beğendim çünkü yazar ve kitabın yazılış şekli o kadar bizden ki… Yazar kendi depresyon dönemini anlatmış ve umudundan bahsetmiş. Küçücük bir iyi olma ve iyi şeylerin geleceği umudu, insanı ayakta tutmaya yetiyormuş aslında.
Depresyona direnmek değil dibe inişi kabullenmek çareyi de beraberinde getiriyor. Sizden başka yok, kendiniz olmayı tercih ettiğinizde hayat da size uyum sağlıyor.
Dibe yuvarlanıyorsanız kitabı okuyun. İyi gelecektir eminim
Bayıldım. Konusu, olay örgüsü muhteşem bir kitaptı. Gizli ve almak isteyen için çok güzel dersler içeriyordu. Bu kitabı neden bu kadar beğendim diye kendime sorduğumda kendime her türlü soruyu sorduğum, hayatın neresindeyim diye tartıştığım, doğru mu diye dönüp dolaştığım bir dönemimde olmam olarak cevap bulabiliyorum. Bulduğum diğer cevapsa şu eğer paralel evrenler varsa ve ben bir şekilde oralarda yaşamımı devam ettirebiliyorsam da bugün ki bilincimle onları hayal ederek, onlara sahip olamayacağımdır sanırım.
Aynı zamanda en iyi an, en doğru an şu an. Yaşadığım her şey doğru ve zamanında. Buna inanıyorum ve bu kitapla daha da pekişti bu inancım. Buna polyannacılık diyen de gördüm bunu sahte bulanları da… Olduğum yer ile olamadıklarım arasında kalırsam yine de bu bilincimi ve şu anımı isterdim diye düşünüyorum. Yol uzun ve zorlu ama her şey mümkün ve var olabilir. O yüzden şikayet edip pişmanlıklar yaratmak yerine sadece anda kalmak en iyi yol… Herkese iyi okumalar ve iyi yaşamlar diliyorum.
Çok beğendiğim bir kitap oldu. Hasan Sabbah benim her zaman merak ettiğim hakkında ayrıntılı olmasa da araştırma yaptığım bir karakterdi. Ama bu kitapla hakkında inanılmaz bilgilere sahip oldum.
Hasan Sabbah’ın geçmişi, neden ve nasıl bu yolu seçtiği, seçtiği yolda yaptıkları ve fedai yetiştirişi gibi pek çok olayı kronolojik sırayla ve doğru bilgilerle anlatıyor.
Bu sebeplerden ötürü kitabı çok beğendim ve çok severek okudum. Hasan Sabbah’ı merak edenler için gerçekten güzel bir roman ve güzel bir kaynak sayılabilir.
Reader Follow Recommendations
Kitabı anlatmak istersem, hakkında söyleyebileceğim ilk kelime “farklı” olurdu. Farklı çünkü konusu farklı sonucu şaşırtan ve geçmiş ile bugün arasında köprüler kurarak devam eden bir kitaptı.
Sanat, sanat içindir görüşünü benimseyen ve sanatı aşırılık ile anlatan bir ailenin çocuklarını kendi sanatlarında kullanmalarını ve bu kullanımın çocuklar üzerindeki etkisini keyifli ve gizemli şekilde anlatmış yazar.
Akıcılık olarak çok sürükleyici bir kitaptı diyemem ama kurgu olarak alışılmışın dışında ve keyifliydi.
Yorumuma başlamadan önce itiraf etmek isterim ki, ben hayatım boyunca hiç edebiyat dergisi okumadım… Bu benim ilk dergim. Dergiyi kendimle vakit geçirdiğim bir gün eve dönerken markete sigara almak için girip ardından neden yeni bişey yapmıyorsun fikriyle gazete bölümüne giderken almaya karar verdim. Bölüme ilk göz gezdirirken dergilerin fiyatlarına bakıp neden bu kadar pahalılar diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım. Sonrasında hadi seç bir tane diye kendimi teşvik ettim. Gözüm iki kere okumuş olduğum Küçük Prens’in bulunduğu dergiye gittim. Kafka Okur, hakkında hiçbir fikrim bulunmayan bir dergi. Ama Küçük Prens aşığıyım…
Dergi hakkında yorumum ise şöyle yazarın hayatıyla ilgili bilgi edinmek güzeldi. Lakin benim en çok hoşuma giden bölümler Sidal Yurt’un yazdığı Küçük Prens, Gül ve Tilki: Tanımak, Alışmak ve Bağ kurmak ve Erçin Işık’ın Utana Utana Kazanacağız denemeleriydi. Sidal Yurt’un dilinin nahifliği ve anlatımı o kadar güzeldi ki. Düşüncelerini düşüncelerime o kadar yakın buldum ki kendim bile şaşırdım. Erçin Işık’ın ise utanma duygusu hakkında düşüncelerine o kadar hak verdim ki… Utanma duygumuzdaki noksanlık sebebiyle bu durumda olduğumuza ikna oldum. Çok doğru cümlelerle düşüncelerime ve hislerime tercüman olmuş ikiside.
Dergiyi çok beğendim. Hatta o kadar beğendim ki ilk dergiden başlayarak okumak istiyorum hepsini. Özellikle de Sidal Yurt ve Erçin Işık’ın yazılarını heyecanla bekleyeceğim. Edebiyat dergisi okumak çok hoş bir duyguymuş. Bilmediğim düşünmediğim çok fazla nokta varmış. Bunu farkettirdi bana. Artık dergi okumaya devam…
