Ebu Sa'id Ebu Hayr(R.A.) der ki, «İnsan olan dört şeyden kaçmasa gerek:
Önce, ekmek elde etmeye sebep olan yerden, ikinci, hayâ ve edep ehli halkın arasından, üçüncü, marifet ehli yaşlıların öğüdünden ve dördüncü dostu canu sohbetinden.»
Sayfa 181Kitabı okudu
Leheb suresi
"hammålete'l-hatab' kelimesi, odun toplayan kadın anlamındadır. (...) O kadın fesad çıkarmak için lâf taşırdı. Onun için, Arapça ıstılâhına uygun olarak ona odun toplayan kadın denmiştir. Araplar fesad ateşini körükleyen bu tip kişiler için 'odun toplayan kişi' derler.
Sa'id b. Cübeyr diyor ki: 'Bir kimsenin kendi günahlarını taşımasına, 'fulânun yahtatibu alā zahrihi (Falan şahıs sırtında odun taşımaktadır) denir. Dolayısıyla 'hammålete'l-hatab'ın manası da 'günahını taşıyan kadın' olur."
İnsan Yayınları
Hz. Peygamber'in vefatından altı ay sonra, Hz. Peygamber'in kızı ve Hz. Ali'nin eşi Hz. Fatıma öldü.215 Hz. Fatıma'nın ölümünden sonra; Hz. Ali, Haşimoğulları ve Zübeyir ibn Avvam, Hz. Ebu Bekir'e biat ettiler.216 Zübeyir, Haşimiler ile beraber hareket etmekte217 ve Ali'nin halife olmasını istemekteydi. 218 Halid ibn Sa'id ibn el-As da Hz. Ebu Bekir'e altı ay sonra biat edenlerdendi.
İlhanlılarının dini yaşantıya somut başka bir katkıları da Şiilik üzerinde olmuştur. İlhanlı hakimiyetine kadar zayıf bir kitabi ve fıkhi birikime sahip olan Şiiler, İlhanlıların yarattığı koşullar altından daha kitabi bir mezhebe dönüşme imkanı bulmuşlardı. Şii fıkhının çerçevesini çizen hemen bütün ciddi akide ve fıkıh kitapları bu dönemde
Çok kısa bir sürede kurulan ve bir anda canlı bir görünümü kavuşan Sultaniye'nin ömrü güzelliği oranında oldukça kısa olmuştu. İlerleyen yıllarda şehrin gelişmesini sağlamak ve uzak düştüğü doğal ticaret yollarına olan mesafsini ortadan kaldırmak amacıyla "şah-rah" yani şah yolu adıyla şehir ile ticaret yollarının bağlantısını kuran
Reşidüddin'in sağlığında eserlerinde ona büyük övgüler sunan, onun nimetlerinden bahseden Kaşani, Onun Taceddin Ali Şah'ın entrikası sonucu öldürülmesinin ve Reşidüddin'in boşalttığı siyasi pozisyonu kendisinin almasından sonra tamamen kanaat değiştirerek Reşidüddin'i karalamaya ve Taceddin Ali Şah'ı övmeye başlamıştı. Bu iddia da gösterdiği tavır değişikliğinin açık bir göstergesiydi. Bu iddianın hiçbir gerçekliği ve bilimsel dayanağı olmadığı açıktır. Ne çağdaşı ilim çevreleri ne de günümüz bilim çevreleri bu iddiayı ciddiye almamıştır. Eğer Reşidüddin bu eseri Kaşani'den kopya etmişse dil ve üslup açısından bu yetkinlikte ve derinlikte başka bir eser vermemiş olması gerekirdi. Keza aynı şekilde Kaşani'nin daha yetkin ve derin başka eserlerinin olması gerekirdi. Bunun olmaması ve Reşidüddin'in anılan eserinden başka daha nice eserlerinin bulunması iddianın yersizliğini göstermektedir. Kaldı ki Reşidüddin'in malum eseri kalabalık bir heyetin yardımı ile saray içinde herkesin gözü önünde yazdığı herkesçe bilinmektedir. Kaşani'nin Camiü't-Tevarih ile olan tek ilişkisi Reşidüddin'e yardımcı olan heyetin üyelerinden biri olmaktan öteye gitmemektedir. Onun bu tavrı genç ve güvensiz bir sultan olan ve dedikodulara itibar eden Ebu Sa'id devrinde siyasi pozisyon almak için yapılan bir manevradan başkası değildir. Bu dönemde pek çok emirin iftiralara kurban edilerek tasfiye edildiği bilinmektedir.
İhlas Süresi Kur'ân-ı Kerîm'in 112. sûresidir. Peygamber Efendimizin bir hadisine göre Kur'ân-ı Kerim'in üçte birine denktir.
Ashab-ı Kiram'dan Ebu'd-Derda (r.a.) Peygamber Efendimizin bir gün, "Aranızda bir gecede Kur'ân'ın üçte birini okuyabilecek kimse var mı?" diye sorduğuna şahit olmuş. Sahabiler Kur'an'ın üçte birini bir gecede nasıl olup da okuyabileceklerini sorunca, "Kul huvallahu ehad (İhlas Sûresi) Kur'ân'ın üçte birine denktir," buyurmuşlar.*
*Sahih-i Müslim ve Buhârïde Ebû Sa'id'den (r.a.) naklen geçmektedir.
Sayfa 136 - Ketebe yayınlarıKitabı okudu
Vassaf'ın"ın tarihçilik anlayışı daha çok Ata Melik Cüveyni'nin anlayışına dayanmaktaydı. Vassaf kendisi de Cüveyni'yi takdir ettiğini ve kendine onu rehber aldığını da ifade etmektedir. Hatta burada Cüveyni'yi ve onun eserini överken bir beyit ile "daha bin kitap yazsam ben o buluta nazaran ancak bir damlayım,"
Ebu Sa'ld Bahadır Han'ın babası Olcaytu Han son zamanlarında rahatsızlanmış ve son olarak da ağır bir ishal rahatsızlığı neticesinde ölmüştü. İşte Taceddin Ali Şah, aynı zamanda hükümdarın tabibi de olan Reşîdüddin'nin yanlış ilaç kullanarak sultanı kasten öldürdüğünü ifade etmişti. Ebu Sa'id Bahadır Han böylesine ağır bir
(Allah onları sever, onlar da Allah'ı severler... (5/54))
(353) Ebü Sa'id el-Meyheni'ye,“Allah onları sever, onlar da Allah'ı severler.” âyeti okunduğu vakit şöyle dedi: “Allah, hakkıyla onları sever. Çünkü O, yalnız kendi Zâtı'nı sever. Yani, O, Küll'dür. Varlıkta O'ndan başkası yoktur. Sadece Zâtı'nı, Zâtı'nın fiil ve tasniflerini sevenin sevgisi, Zâtı'nı ve Zâtı ile ilgisi olması bakımından Zâtı'na tâbi olanları sevmenin ötesine geçmez. Buna göre onları sevmekle yalnızca kendini sevmiş olur.Allah'ın kullarını sevmesi hakkında zikredilen lafızların tamamının tevil edilmesi gerekir. Bunun mânası, kalbinden perdeyi kaldırır, kalbi ile Allah'ı görür ve o kulunu kendisine yaklaştırır. Onun sevdiğini sevmesi, ezeli iradesine taalluk ettiği vakit ezeli, kulun kalbinden perdeyi kaldırmaya nisbetle de sebebinin hâdis olması ile hâdistir. Nitekim hadis-i kudside Allah, “Kulum nafile ibadetlerle bana yaklaşmayı devam eder, tâ ki ben onu severim.” buyurmuştur. Kulun, nafilelerle Allah'a yaklaşması kalbinin temizlenmesine, perdenin kalkmasına ve Rabbine yaklaşmasının husulüne sebep olur. Bütün bunlar, Allah'ın işi ve lütf u keremidir. İşte Allah'ın sevmesi bu demektir. (el ihya, IV/346)
Sayfa 180Kitabı okudu
