Rabbim görmeyi nasip etsin bizlere..
Ebu Sa'îd ve İbnu Abbâs Radıyallahu Anhüm anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kim, beni rüyasında görmüşse mutlaka beni görmüştür. Çünkü şeytan benim suretime giremez."
İbnu Mace Sünen (3903) - Hds :(7165)
Sahabe ve Tabi’in’in Fehmine Göre Tağut Nedir ve Kimdir?
Ebu Sa'id Eşşec bize Vek'i'den o da Sufyan'dan oda Ebi İshak'tan o da Hasan bin Fayid'ten bildirdiğine göre O'mar bin El-Hattab tağut hakkında dedi ki:
"Tağut, şeytandır." (Tefsirul Qur'an-il A'zim lil İbni Ebi Hatim No:2769)
İbn-i A'bbas, İbni A'li, Mucahid, Hasan, Sa'id bin
Hadis-i Şerif
• Ebü Sa'id el-Hudri'den (ra) rivayetle:
Resûlullah (sas) buyurdu ki: “Mal ve makam arzusunun bir Müslüman'a vereceği zarar, iki azgın kurdun bir koyun ağılına vereceği zarardan daha şiddetlidir."
Sayfa 206 - 2. CiltKitabı okudu
" Hz. Ebu Bekir'in hilafetine karşı çıkan sadece Ebu Süfyân degildi. Aynı aileden Halid b. Sa'id b el-As da onun halifeliğine karşı çıkıyordu. Halid, Hz. Peygamber (s.a.v.) tarafından San'a'ya idareci olarak
tayin edilmişti. Rasulullah'ın (s.a.v) vefat ettiğini haber aldıktan sonra Medine'ye geldiğinde Hz. Ebu Bekir'in halife seçildiğini öğrenince, Hz. Ali ve Hz. Osman'a giderek aynı Ebu Süfyân gibi, kendi ailelerinden bir başkasının yönetime gelmesine nasıl razı olduklarını soyleyerek onları kınadı"
Sayfa 70 - İnsan YayınlarıKitabı okudu
Ebu Sa'îd (Radıyallâhu Anh)dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlüllâh (Sallallâhu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“Her kim Cuma günü Kehf Sûresi'ni okursa, o iki cuma arasını o kimse için nûr gibi parlatır.”
Hâkim, el-Müstedrek, 2/368; Beyhakî, eş Sünen: 3/249; Suyutt, ed-Durru'l-mensur, 9/476
(Ebu Sa'id (ra) anlatıyor: Resulullah (sav) buyurdular ki:
“Sizden önce yaşayanlar arasında doksan dokuz kişiyi öldüren bir adam vardı. Bir ara yeryüzünün en bilgin kişisini sordu. Kendisine bir rahip tarif edildi. O'na kadar gidip, doksan dokuz kişiyi öldürdüğünü, kendisi için bir tövbe imkanının olup olmadığını sordu. Rahib: “Hayır yoktur!” dedi. Herif onu da öldürüp cinayeti yüze tamamladı."
"Adamcağız, yeryüzünün en bilginini sormaya devam etti. Kendisine alim bir kişi tarif edildi. Ona gelip, yüz kişiyi öldürdüğünü, kendisi için bir tövbe imkanı olup olmadığını sordu. Alim: “Evet, vardır, seninle tövben arasına kim perde olabilir?” dedi. Ve ilave etti:
“ Ancak, falan memlekete gitmelisin. Zira orada ALLAH'a ibadet eden kimseler var. Sen de onlarla ALLAH'a ibadet edeceksin ve bir daha kendi memleketine dönmeyeceksin. Zira orası kötü bir yer.”
"Adam yola çıktı. Giderken yarı yola varır varmaz ölüm meleği gelip ruhunu kabzetti. Rahmet ve azab melekleri onun hakkında ihtilafa düştüler. Rahmet melekleri: “Bu adam tövbekar olarak geldi. Kalben ALLAH'a yönelmişti.” dediler. Azab melekleri de:“Bu adam hiçbir hayır işlemedi.” dediler."
Onlar böyle çekişirken insan suretinde bir başka melek, yanlarına geldi. Melekler onu aralarında hakem yaptılar. Hakem onlara: “Onun çıktığı yerle, gitmekte olduğu yer arasını ölçün, hangi tarafadaha yakınsa ona teslim edin.”dedi. Ölçtüler, gördüler ki, gitmeyi arzu ettiği (iyiler diyarına) bir karış daha yakın. Onu hemen rahmet melekleri aldılar.”
(Buhari, Enbiyâ 50)