Ece Erdem

Jerry hem annesi, hem babası tarafından yıllarca istismar edilmişti. Evinden erken ayrılmış, Donanma' ya katılmış ve birden fazla yanlış evlilik yapmıştı. Otuzlu yaşlarında tedavi görürken, o sert görünümünün altinda gerçekte neden hep denetleyici kadinlar aradığını anlamaya başladı. Onu "idare edebilecekleri" gerçeğine çılgınca aşık olurdu. Sonra kadına boyun eğmeye başlar ve hep kaybeden taraf olurdu. Bir gün seans sırasında ufak bir hatası nedeniyle annesinin, suratının ortasına bir tokat attığını anımsadı. "Lütfen anne, özür dilerim. Ne istersen yaparım. Anne, lütfen," diyerek çaresizce kendini korumaya çalıştığını çok iyi anımsıyordu. Sorgulamadan boyun eğmeye söz verirse, annesi dayak atmayı birakiyordu. Bu anı, eşlerine ve kız arkadaşlarına karşı güç ve öz denetim eksikligiyle bağdaşıyordu. Karşısındaki kadınların öfkesi onu her zaman dehşete düşürür ve ne söylerlerse hemen boyun eğiyordu. Jerry'nin sinir gelişimi annesinin istismarlarıyla ciddi biçimde zarar görmüstü. Ailedeki travma kurbanları neredeyse her zaman, karakterle ilgili yetersiz veya kötü kalıplar görmüş kişilerdir. Sınırlarımızdan geri çekilmek ve sınırlarımıza karşı düşmanca davranmak, travmanın kaynaklandığı yerlerdir.
Reklam
Sadece sağlam ilişkiler değil, olgunlaşmış karakterler de uygun 'hayır' ların üzerine inşa edilirler. Gelişmekte olan çocuklar, sınırlarının takdir edildiğini bilmeye ihtiyaç duyarlar. Anlaşmazlıklarının ve deneyim kazanma davranışlarının sevginin onlardan esirgenmesi ile sonuçlanmayacağını bilmeleri son derece önemlidir.