Eğer çiçeklerle süslemeyeceksen yolumu, koparma beni yalnızlığımdan. Titreyen mum ışığındaki aciz bedenimi, çekme kendine.
Süsleme hayallerimi,
doldurma içini bir anda çekip gideceksen, ne mânâsı var ki!
Anlatma bana gelecekle ilgili hayallerini. Karalama yarının boş sayfalarını.
Zaten geçmişin izleriyle doluyum, Taşıyamam omuzlarımda daha fazlasını.
İçimin sokaklarında acı bir telaş,
Yollar çocukluğumun bitmeyen hasreti, Sararmış yapraklar ömrümün kısa bir özeti,
Ben kayıp!
Kalbimde bir yerlerde rastlamıştım en son.
Bir şiirin son mısrası gibi yaralı,
Bir dizinin son mısrası gibi hüzünlü, Bardağımdaki çay gibi soğuk,
Ben kayıp!