“Hayat tahayyül edebildiğimiz kadardır.” der pessoa ve devam eder : Bütün dünyası tarladan ibaret olan köylünün gözünde, o tarla bir imparatorluktur. caesar’ın gözünde ise imparatorluğu azımsadığı topu topu bir tarla kadardır. Fakir insanın bir imparatorluğu var, güçlü olanın ise altı üstü bir tarlası. Aslına bakılacak olursa, sahip olduğumuz tek şey izlenimlerdir.
Dünyada bir tek insana inanmıştım.O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı.
Yaşanmadığında;
“Benim burada ne işim var? Diye düşündüğünüz oldu mu hiç? Bir labirentin içindeymişsiniz ve kaybolduğunuzdan eminmişsiniz de, her bir dönemeci kendiniz yarattığınız için bu tamamıyla sizin suçunuzmuş gibi hissettiğiniz? Üstelik dışarı çıkmanızı sağlayacak bir çok yol olduğunu da biliyorsunuz çünkü labirentten Çıkmayı başarmış, dışarıda gülüşüp oynayan insanların seslerini duyuyorsunuz. Öyle mutlu görünüyorlar ki onlara değil, bu işi onlar gibi yapamadığınız için kendinize kızgınsınız. Oldu mu hiç? Yoksa bu labirentte kalan bir tek ben miyim? “
Yaşandığında;
“Noranın yasını tuttuğu hayat buydu demek. Yaşamadığı için dövünüp durduğu hayat buydu. İçinde olmadığı için pişmanlık duyduğu zaman akışı buydu işte..”
Cyrano de Bergerac Cyrano karakteri: güce, paraya, şöhrete boyun eğmemiş bir karakterdir. Eleştirdiği düzenin onu parayla Satın almaması için yaptıkları teklifleri redderken “istemem, eksik olsun..” demiştir.
Düzene uymayan bu fazla dürüstlük sizi rahatsız edebilir..
Hepimiz küçük, aptal insanlarız. Bizi biz yapan bu. Tarih boyunca Dünya’nın evrenin merkezinde olduğundan emindik. Sırf aksini iddia ettiler diye insanlara işkence edip öldürdük. Dünya’nın Güneş’in etrafında döndüğünü keşfedene kadar tabi. O da milyarlarca güneşten yalnızca biri. Şu halimize bak. Bütün bunların daha birçok evren içinden yalnızca bir tanesinde gerçekleştiğini anlamakla uğraşıyoruz. Her yeni keşif bize şunu hatırlatıyor. Hepimiz küçük ve aptalız.
“sana bir şey olsa haberi olmayacak insanları taşıyorsun içinde, sana bir şey olmasın diye içi titreyenler varken. Başka evlerin ışıklarına dalmışsın, karanlığın bundan. Birilerine özenirken senin güzelliğin kırılıyor aynada, tüm ağrın ondan..”