Çocuksun sen! her ayrılıkta imlası bozulan,
susan bir çocuktan daha büyük bir tehdit ne olabilir? sorumun karşılığını bilmiyor kimse.
Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
bir kaza olsa adı aşk oluyor artık.
Aşksa dünyanın çoktan unuttuğu bir tansık.
Seni bekliyorum orda, o kirlenen ütopyada
Kirpiklerime düşüyorsun bir çiy damlası olarak
Yumuyorum gözlerimi, gözkapaklarımın içindesin.
Sonsuz bir uykuya dalıyorum sonra ve sen hiç büyümüyorsun artık. iyi ki büyümüyorsun.
Adınla başlıyorum her şiire ve her mısrada.
Esirgeyensin bağışlayansın, biad ediyorum.
Çocuksun sen,çocukluğumun yeşil hali.