~Böyle Söyledi Zerdüşt~
•herkes için/hiç kimse için
•İlk sayfalarını okumaya başladığımda bir cümle okudum,durdum..iki cümle okudum,durdum.. üç cümle okudum,durdum..dört, beş, altı, on, on beş, yirmi...kaç cümle okursan oku şöyle bir arkana düşünüp durmak lazım. burada ne oluyor ? burada ne anlatılıyor ?'diye. Ama yazarın söylemek, anlatmak istediklerini mi anladık, kendi anlamak istediğimiz kadarını mı anladık, hepimiz aynı mı anladık...orası meçhul. Aceleye gelmez bu kitap! dedim ya bir cümle okuyup beş dakika düşüneceğiz.. zaten siz isteseniz de istemeseniz de kendinizi düşünürken de buluyorsunuz' düşünmeden olmaz !
~ - Beni anlamıyorlar. Ben, bu kulaklara göre ağız değilim..
•bir yerler var "hah!" diyorsun "şurama dokundu,şuramda hissettim..", "ne kadar bizden biri,aynı düşünceler,aynı his,aynı duygu.."..bazı yerler var "hayır,katılmıyorum"..eleştiriye ve övgüye oldukça açık bir kitap. ama neye göre, kime göre?
~ - İnsan aşılması gereken bir şeydir: onu aşmak için siz ne yaptınız?
• İnsan...insan nedir? ne kadar insanız? insan nasıl olmalıdır? insan...beş harfli bir kelime olmasına rağmen ne kadar uzun! insan...insanlık adı altında hayvanlaşan, çirkinleşen, nefret edilesi bir varlığa dönen...
~ - Şimdi tanrıyı seviyorum: sevmiyorum insanları..tamamlanmamış bir şeydir insan benim gözümde. insanları sevmek mahvederdi beni.'
• uzun zaman sonra tekrar okuyacağımı biliyorum, okumalıyım da.. sizde okuyun! okuyun, kafanızı ağrıyana kadar zorlayın, zorlayın!