Sabitlenmiş gönderi
"Bir yol derdinde eskidim, yolda bile değil."
Bir işi murad itme
Olduysa inad etme
Hak'tandır o, reddetme
Mevla görelim neyler
Neylerse güzel eyler
Erzurumlu İbrahim Hakkı
Okur Takip Önerileri
Ah o aklımızı çelen küçük olasılıkların peşinde sürüklenirken esir olduğumuz duygu karmaşası!
Sayfa 196
İnsanı başkalarından daha fazla kendi yüzleşmeleri dehşete düşürür. Bu öyle derin bir dehşettir ki, en büyük düşmanınız bile üzerinizde bu kadar derin dehşet izleri bırakmayı başaramaz. Çünkü ortada ne suçlayacak bir başkası, ne de kaçacak bir gölge vardır. Gölgeyi yaratan tek şey insanın kendi bedeni ve bedenin içinde taşıdıklarıdır.
Sayfa 222
Horozun bilinci yoktur. Ve bu yüzden ne mutludur horoza!
...
Bilinç ki; farkına vardırır, bilinç ki; anımsatır, bilinç ki; acıtır!
Sayfa 217
Abartılı ve sahte bulduğu şeylere hiç katlanamazdı.
Sayfa 213
Aslında ben artık kimseyle konuşmak, kimsenin yüzünü görmek istediğimden de emin değilim. Sanırım ben artık hiçbir şey istemiyorum.
Sayfa 142
Ne yazık ki, sonuca ulaşırken yaşananlar sonucun içine yansıtılmazlar.
Sayfa 142
Bütün hataları ve yıkımları tek bir şahsiyet üzerine yıkmak ne kadar doğruysa, böyle şahsiyetleri kahraman yapmak da o kadar yanılgıya düşmek sayılmaz mı?
Sayfa 116
Çeşit çeşit kuşların, böcek, envai türden yılan, kemirgen ve yüzlerce farklı şifalı otun, "Olmaz böyle lezzet." dedirten sebze ve meyvelerin yan yana kavgasızca yaşadığı bu cennette harp etmek ancak insan denen canlı çeşidine mahsus bir kusur, bir büyük zaaf, emalsiz bir talihsizlik olsa gerektir.
Sayfa 113
Hakikatleri değiştirmek imkânsızdır. Ama öğrenmek şarttır.
Sayfa 111
Oyun veya şaka değildi, savaş: Ölmek ya da öldürmekti. Çirkindi, mantıksızdı, ilkeldi.
Sayfa 100
"Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor."
Oğuz Atay
İnsan zor ve tehlikeli durumlarda kendisini daha iyi tanıyormuş desem, beğenir misiniz?
Sayfa 93
Belirsizlik denen baş belası da hepimizi asabi ve huzursuz yapmıştı. Olur olmaz şeye sinirlenen, kavga çıkartan insanlara dönüşmüştük.
Sayfa 92