“ Nefis, insanı üzme meydanıydı, anladım. Dertleri insana hissettirme alanıydı. İnsana, başkalarını bahane ettirerek acı çektirme zindanıydı. Çünkü her şeyi karanlık gösteriyordu. Hiç bir şeyin olumlu yanını göstermiyordu.”
“ iki tane siyah köleyi beyazlayana kadar yıkamak; aklını ayaklarında, kalbini kulağında taşıyıp önyargı işe yaşayan bir insanın fikrini değiştirmekten daha kolaydır.”
“Ah dünya! Seni nasıl anlatayım sana? Helalinde hesap var, haramında ceza. Allah’ım, dilimle sana yaklaştığım hâlde kalbimin karşı çıktıkları için beni bağışla.”