Hakkında okuduğum yorumlar yüzünden çok büyük umutlarla başladığım ama umutlarımı boşa çıkaran bir kitapla geldim bugün.
Duyguların tadında işlenmesi çok güzeldi ama yazar bazı şeyleri çok uzatmış.Bu beni biraz sıktı. Kitabın son 150 sayfasına gelinceye kadar böyle oldu ama son 150 sayfa.. elimden bırakmak istemedim,merak duygum ve korkum had safhaya ulaştı.
Kitap,bir gece kendi başına vakit geçiriren Mateo Torrez ve eski sevgilisinin, yeni sevgilisini döven Rufus Emeterio'nun öleceklerini öğrenmeleriyle başlıyor.Ölüm-Haberci'sinin aramasından sonra ne yapacağını bilemeyen ikilinin yolu da Son Arkadaş isimli uygulamada birleşiyor.
Bir günde dostluk kurmak kolay gelse de bir günde birine aşık olmak nasıl mümkün olur bunu gösterdi bu kitap bana. Acıyı,dostluğu,kaygıyı doya doya yaşattı.Aralarda farkı karakterlerinde yaşamını okumak ilk başta çok tuhaf ve anlaşılmaz gelse de sonradan anladım ki hepsinin bir ortak noktası varmış.
Mateo,kalbimi burktu.Yapmak isteyip de yapmadığı şeyler için pişmanlık duyması büyük ders oldu benim için.Son gününde Rufus sayesinde bir şeyleri başarmış olması çok güzeldi
Benim için ayrı bir yere sahip olan Rufus... çok zorluk yaşamış olmasına rağmen hâlâ bir şeyler için çabalaması kalbime dokundu
Pişmanlık ve üzüntü dolu iki kalbin 24 saatten az bir sürede kurduğu dostluğu,yaşadıkları güzel hisleri ve gerçekleştirdikleri hayalleri okumak isteyen herkese tavsiyem ederiiim