*Yaban arıları, ay ışığı varsa gölgede uyumazlar
Liegia, nerede olursan ol hiçbir büyü ayıramaz,
Senden müziğini,
Büyü dolu bir uyku ile bağladın,
Birçok kişinin gözlerini,
Ama senin başında nöbet beklediği,
Müzikler yükselecek.
Çiçeklerin üzerine damlayan yağmurun sesi,
Sağnağın ritmi ile dans eden,
Büyüyen çimenlerin mırıltısı.
Git öyleyse canım,
Uzaklara git,
Ay ışığının altında uzanan,
En temiz kaynaklara,
Yalnız göle,
Derin uykusunun düşlerinde,
Göğsünü süsleyen Yıldız adalarına.
Gülen vahşi çiçeklerin sürünüp,
Gölgelerin karıştırdığı kıyısında kızlar uyuyan,
Bazıları serin gölgeyi bırakmıştır,
Ve uyumuştur arılarla..*
Sayfa 125 - Araf şiiri, İthaki Yayınları, Çev:Oğuz CebeciKitabı okudu
Ligeia
When he says "You look pretty." but Edgar Allan Poe once said:
"Demek istediğim, Ligeia'nın güzelliğinin ruhuma geçtiği ve orada bir mabetteymişçesine yaşadığı dönemden önce, özdeksel dünyada yaşadığım pek çok anda onun iri ve parlak gözlerinin bende uyandırdığı hissin aynısını yaşadım. Tekrarlayayım, onu bazen hızlı büyüyen bir asmayı incelerken – bir pervaneyi, bir kelebeği, bir krizaliti, bir dereyi seyrederken buluyordum. Onu okyanusta hissettim; bir meteorun düşüşünde hissettim. Çok yaşlı insanların bakışlarında hissettim. Ve gökyüzünde bir iki yıldız var ki teleskopla baktığımda içimde o duyguyu uyandırdılar."
Sayfa 181
Ligeia, nerede olursan ol
Hiçbir büyü ayıramaz senden müziğini
Sönüyor -sönüyor ışıklar - hepsi sönüyor
Ve titreşen her formun üstünde
Perde denen tabut örtüsü,
Bir fırtınanın hızıyla iniyor,
Ve beti benzi atmış melekler,
Ayağa kalkıp peçelerini atıyor ve doğruluyor..
Ve o irade ki ölmez, içte kalır. İradenin, güçlü iradenin gizlerini kim bilebilir ki? Çünkü Tanrı da yönelimliliğinin doğası sayesinde her şeyin içinde bulunan büyük bir iradedir. İnsan kendisini meleklere ya da ölüme tam anlamıyla ancak güçsüz iradesinin zayıflığından teslim eder.
"Orantısında bir tuhaflık taşımayan," der Bacon, "mükemmel bir güzellik yoktur."